Bir karış karı, keskin ayazı tenha sokaklarıyla berrak bir kış sabahı. Böyle günlerde Ankara, dünyanın en güzel şehri olur; en meşhur şehri olduğu gibi. Girintili, çıkıntılı mesafelerde tek tük, varlıklar kıpırdıyor. Eşeğine o bitmez tükenmez lahanalardan iki küfe yükletmiş ve sağrısına bir hindi sarkıtmış bahçeci, pazara geliyor. Burnu, kulakları kıpkırmızı bir polis, "Karaoğlan' köşesinde, eldivensiz ellerini hohluyor. Tütüncü ve içki yasak, olduğu için rakıyı gizli satan Resneli "Dayko" göğsüne sakalını ve sırtına gocuğunu örtmüş, dükkânının önünde mangal yelpazeliyor. Kuyulu kahvenin puslu camında bir kalpakla bir nargilenin silik akisleri. Merkez kahvesinin karakış meşeliğine benzeyen iskemlelerini, tepetaklaklıktan kurtaran bir iki garson. Uzaktaaan, bir iki mağaza kepenginin açılış gürültüsü. (Yeni Gün) cüler "gündelik sabah gazetesi" hala paydos etmemiş. Çavuşun kolla çevirdiği makina elan gıldır gıldır. Beş on mini mini gazete müvezzii, koca kapının dibinde bir kaç kuru tahta çatmışlar, ellerini ısıtıyorlar. (Yeni Gün) gazetesi Müdürü (Agâh) bekâr odasının pencere pervazına alıştırdığı serçelere yine mahmur gözlerle meze kırıntısı, ekmek ufağı serpiyor. Besbelli ki ya pokerci, ya bakaracı: Yaka kalkık, boyunbağı çarpık, benzi limonküfü, baş ve boyun omuzlara gömülü bir bey, Salim'in evinden çıkmış henüz yatmaya gidiyor. - 'İşşek bulaaan!.. işşek bulaaan!.. İşte pazara gelen köylünün akşamdan kaybolan eşeğini karga ötmeden arayan ayak tellalı. İstanbul caddesinden yukarıya doğru gelen iki gölge daha: (Hakimiyeti Milliye) gazetesinin Başmürettibi Ahmet ile demirbaşı Hacı baba; yanyana, yorgunluktan bitmişler, renkler uçuk, sözüm ona istirahate gidiyorlar. Bir karış karı, keskin ayazı, tenha tenha sokakları ile berrak bir Ankara sabahı... Samanpazarı tarafından gelen genç kadın, Balık pazarını geçti. Karaoğlan'dan sağa saptı. Merkez kahvesinin önünden Hükumet caddesini tuttu...

---