Bu kitabın adı, içindekilerin konuları üzerine ayrıca bir açıklamayı ve tanıtmayı gerektirmeyecek denli açıktır. Yalnız şurasını söylemekte yarar vardır sanıyorum; o da şudur: Bu yazıların amacı, hiç kimsenin, bir bölüğü pek aşırı olan yanlışlarını sergilemek değildir, kesin olarak. Ancak bunca yüzyıllara serpilmiş olan ve türlü açılardan değer taşıyan kültür ürünlerimizin, gelişi güzel, çoğu kez çetin olan bir emeği göze almadan, bugünün diline getirilemeyeceği yolunda, okuyuculardan bu alana girecek olanlara bir uyarıda bulunmak istenmiştir. Bir kitabı, yalnızca, o da birçoğu yetersiz olan sözlüklerin yardımıyla anlamanın yolu olmadığı tanıklarıyla gösterilmeye çalışılmıştır. Sadeleştirmeye, bu yoldan tanıtmaya kalkıştığımız bir kitabın, dilinden önce, onun yazıldığı zamanın, çevrenin, yazarının dilini, üslubunu ve özellikle kültürünü kavramadan, bu gömünün tılsımını çözemeyiz. Bu tılsım, masallardaki gibi, birkaç sözcüğün büyüsüyle açılamıyor, meydanda. İşin başka bir yönü de var; o da bize daha da hazırlıklı olmayı buyuruyor. Yoksa sonuç, bir milletin varlığını kalem yerine, bilgisiz ve insafsız kazmalarla yok etmeye varır. Daha da kötüsü bu soydan emeksiz, bilgisiz, açıkçası çırpıştırma yapıtlar, okuyucuyu yanıltır, onu kendi öz zenginliği ve kültür varlığı üzerinde umutsuzluğa sürükler; bu yüzden de onu, kendinden koparıp çok uzaklara atar. Yayımları uzun yıllara dağılmış olan bu yazıları, bir kitap halinde toplarken -bazı düzenlemeler dışında- dilleri üzerinde bir değişiklik yapmaya gerek görmedim. Bu yazıların arasında, sadeleştirildiği sanılan eserlerin dışında konuları daha genel anlamda olan kimi yazılar da yer almıştır. Bunların üzerinde ayrıca bir açıklama yapmak gereğini de duymadım; okuyucu bunları, birincilerden kolayca ayırt edecektir. "Sevinç" başlıklı yazı, ötekilerden büsbütün ayrı bir nitelik taşımaktadır. Öyle ise, onların arasında niçin yer aldığı, bu yazının başına konan açıklamadan belli olacaktır. Orhan Şaik GÖKYAY

---