Pişiren sofrasını yakınları ile paylaşmaktan keyif duyan kadınların mutlu olmayı haketmiş olduklarına inanmışımdır. Çevrenize bakınız; bu mutlu insanlar daima özel olma niteliklerini sürdürürler. Sevdiklerine yemek pişirmek ve sunmak sadece gastronomik bir uğraş değildir bana göre. Hatırlamak, hatırlatmak ve mutluluğu paylaşmaktır. Ve ailevi bir ritüeldir... Selin'in piyanosunun tuşlan üzerinde kelebekler gibi uçuşan parmaklanın mutfağında da aynı hünerleri sergilemesinin benim için sürpriz olmadığını söylemeliyim. Selin'in yapısını ve ruhsal kalitelerini annesinden tevarüs ettiği inancındayım. Aslında, yemekleri orijinlerine göre kategorize etmeden doğal tatlarına, en önemlisi sosyal olgulara son derece uygun bir şekilde hazırlaması ve misafirlerine sunması, 5elin'in gönül penceresini her gün dostlarına ve yakınlarına açma içgüdüsünün bir tezahürüdür. Eminim ki, Selin'in tüm ailesi ve çevresi bu kitabı okurken anılarına dönmenin buruk mutluluğunu yaşayacak, "ağzımızın tadı, yüreğimizin esenliği hiç bozulmasın' diyeceklerdir. Bu kitabın ilham kaynağı, Cumhuriyet Kaymakamı, seçkin insanı Selin'in dedesi, sevgili kayınpederim, "Sebo Paşam' da böyle söylerdi... Ve Büyükada yemeklerini çok severdi.

---