1888 de İstanbul'da İstinye'de doğan Ercüment Ekrem Talu, uzun müddetten beri sirozdan ve kalp anjininden mustarip olarak yattığı Fransız hastahanesinde 16 Aralık 1956 Pazar sabahı saat 10.10 da 68 yaşında ebediyete göçüp gitti ve Zincirlikuyu mezarlığına gömüldü. Otuz yıl önce verdiği bir mülakatta çocukluğunu şöyle anlatır: "Tam manasıyla İstanbul çocuğuyum. Burada doğdum, çocukluğumun en mesut safhası burada geçti. Edebiyatta ve fikir âleminde şöhret bulmuş kimselerin muhitinde yaşamak bahtiyarlığına mazhar oldum. Babam tahsillimize çok itina etti, pek küçükken lisan öğrenmemize gayret sarfetti. Mektepten çıktığım zaman Türkçe kadar Fransızca, Rumca ve İngilizce biliyordum. Ne kadar isabet olmuş... Daha sonraları hayatta kazandığım başarıları bu lisanları bildiğime borçluyum." Dedesi, devrinin meşhur bir şahsiyeti olup Takvim-i Vekayi nazır1ığı yapan şair ve edip Recai Mehmet Şakir molladır. Babası edebiyatı cedide devrinin büyük üstadı Mahmud Ekrem beydir. Ciddi bir tahsil gören Ercüment Ekrem, Fransız mekteplerinde okumuş, Galatasaray lisesini, Mekteb-i Hukuku bitirmiş, Paris siyası ilimler okuluna devam etmiştir. 1906 yılında müsabaka ile Düyun-u Umumiye mütercimi olarak hayata atılan Ercüment Ekrem, 1908 de Ayan Meclisi mütercimi, sonra Babıali teşrifat memuru olmuştur. 10 Ekim 1920 de Aka Gündüz'le birlikte "Alay" adlı haftalık bir mizah dergisi neşretmeğe başlamış ve ilk sayısında Hüseyin Rıfat'ın şu kıt'ası çıkmıştı: "Oku dikkatle de söyle kari Gördüğün var mı bu yolda Alay'ı?.. Çünkü her maskaraca ahvale Basarız hep bir ağızdan kalayı!.. " Cumhuriyetin ilanından sonra üç defa Matbuat Umum Müdürlüğü yapmış ve Atatürk'ün ilk Riyaseti Cumhur Başkâtibi olmuştur. Sonraları Hariciye'ye intisap ederek muhtelif memleketleri dolaşmış, 1932 de Varşova Elçilik Müsteşarı iken ayrılmıştır. Mekteb-i Mülkiye, Ankara Hukuk Fakültesi, Polis Koleji, Gazi Terbiye Enstitüsü, Galatasaray ve Notre Dam de Sion liselerinde öğretmenlik yaparak binlerce talebe yetiştirmiştir.

---