| Yazar | : | A. Kadir |
| Yayın Tarihi | : | Kasım, 1967 |
| Dil | : | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | : | 164 |
| Ölçü | : | 14 x 20 cm |
| Yayınevi | : | Gün Matbaası |
| Bahsi Geçen | : | M. Tevfik Fikret |
Tevfik Fikret, 24 Aralık 1867'de İstanbul'da Aksaray'da doğmuştur. Büyük babası Çankırı'nın ilçesinden Ahmet Ağa. Bu akıllı adam oğlu Hüseyin'i okutmak için İstanbul'a göç etmiş, İstanbul'un en iyi okuluna, İrfani rüştiyesine vermiş. Hüseyin bu okulu bitince, Hariciye Kalemine memur olmuş, kısa zamanda Fatma Sultan kâtipliğine yükselmiş, İhtisap Ağası Hüseyin Beyin yanına verilmiş, bu adam çok sevmiş bu delikanlıyı, kızıyla evlendirmiş onu. İşte bu evlenmeden Fikret gelmiş dünyaya. Fikret'in ana tarafı Sakız adasından gelmeymiş. Annesinin büyük annesi Müslüman olmuş Rumlardanmış.
Fikret'in çocukluğa orta halli bir konakta rahat geçmiş, yokluk nedir bilmemiş. Hacca giden annesi koleradan ölünce on iki yaşında öksüz kamış. Evde çok iyi bakılmış olmasına rağmen bu acıyı unutamamış bir türlü. İlkokul öğrenimini ağabeysi ilke birlikte Aksaray'da Mahmudiye Valide rüştiyesinde yapmış, sonra Sultani (Galatasaray) ye vermiş.
Evinde çok yaramaz olan Fikret, okulda uslu ve çalışkanmış. Okulu 1888'de birincilikle bitirmiş ve Hariciye İstişare Odasına memur olmuş. Memur hayatı çok sıkmış onu. Kahvehane hayatından farksızmış bu hayat. Hiç kimse hiç bir iş yapmıyormuş. Daha o zamandan bozuk düzene uymayan bir tabiatı varmış Fikret'in, ayrılmış memurluktan. Bir süre Sadaret Mektubi kaleminde Mühümme Odasına devam etmiş, ama aldığı parayla geçinememiş, bırakmış orasını da. Babıali'ye İstişare Odasına alınmış. Ek olarak Ticaret Mektebi Alisinde Fransızca ve Türkçe yazı öğretmenliği yapıyormuş ve geçinip gidiyormuş. Zaten parayı çar çur etmezmiş, ne içki içermiş, ne cıgara...
