Derler ki; bir gün Trakya'dan bir salık (haberci) geldi. Gelen salığa göre; Yunanistan'ın Korent Kanalı dolaylarında, Sparta ve Atina'ya komşu Megara bölgesi halkı, savaşlardan yorulmuş, kıtlık ve sefalet içindedir. Bu halk kendilerine yeni bir yurt aramaktadır. Delf Tapınağı kahinine (APOLLO) gidip nereye yerleşelim diye danışırlar.Kahin Apollo da onlara, körler kentinin (Kadıköy) karşısını yurt edinmelerini söyler (Sarayburnu) . İstanbul'a olan ilgim genel olarak birkaç aşamadan oluşur. Bunlardan ilki, liseyi yeni bitirrniş, henüz 17- 18 yaşlarındayken başlayan ve duygusal yönü ağır basan bir ilgiydi. Hayatımın ilk yılları Ağrı ilinde geçti. Orada yaşadığım süre içinde İstanbul'a dair birkaç kitap okumuştum. Ne yazık ki okumak için kitap bulmak o kadar da kolay değildi. Ağrı'da yaşayanlar kitapIara ulaşmak anlamında batıda yaşayanlar kadar şanslı değiller. Bu, benim yaşadığım dönemde daha da çok fark ediliyordu (1978). Şimdilerde ki durumda, sosyal yaşamda farklı bir görüntü arz etmiyor olsa da, Ağrılılar okumanın önemini kavradılar. Okudukça hayatı ve değerlerini sorguluyorlar. Ağrı'dan yeni gelmiştim. Oradayken kahvehanelerin duvarlarını süsleyen Boğaz Köprüsü, bendeki mekan duygusunu geliştiren etkenlerden birisidir. İstanbul'a geldiğimde doğa yerine tarihi ve kültürel anlamda zengin bir kentte olmanın beni çok etkilediğini fark ettim. Kırsal bir yerden gelmiş olmama rağmen kendimi buraya ait hissetmem doğrusu beni de çok şaşırtmıştı. Büyüme çağındaydım ve her şeyi öğrenmek istiyordum. Bu muhteşem kentin büyülü yüzünün ardında gizleneni daha da çok merak ediyordum. Öğrenmek ve anlamak istiyordum...

---