Ben bir öğretmenim. Eğitim Enstitüsü mezunuyum. Öğrencilik yıllarından demeyeceğim ama ta küçük yaşlarımdan itibaren, ilkokul diploması dahi olmayan babamın telkinleriyle büyüdüğümde Türkçüler, Milliyetçiler ordusuna katıldım. Şimdi sizlerden sadece bir tanesiyim. İsimsiz bir asker. Aslında bizim tarihimizde güzide sanat eserleri hep isimsizdir. Yapanı, yazanı, çizeni belli değildir. Çünkü Türkler isim reklâmına meraklı değildir. Bu nedenle, acayip karşılanmasa "öğretmen" rumuzuyla bu kitapçığı yayınlamak isterdim. Bu kitapçığı niçin yazdım. Kar amacıyla mı? Yok, bundan ne kazanç temin edilebilinir ki. İsmimin duyulması için mi? Buna ihtiyacım yok ki zaten. Savaşta hangi kumandanın adı, hangi erin adı bilinir. Tabi ki bir hiç. Değerli ülküdaşlarım, Eğitim Enstitüsü son sınıfında iken hocalarımızla birtakım tartışmalarımız olurdu. Bu münakaşaların konuları hepimizin malumudur. Onun için burada tekrar etmenin bir faydası yok. Bu münakaşalarımızdan sadece biri Tanzimat ve Meşrutiyet üzerine olmuş ve bir ülküdaşımız "bizim gırtlağımızda iktidar kemiği yok" diye patlayıvermişti. Ben, bu münakaşaların birinde, "Tanzimat Fermanının ilanıyla emperyalist devletlerin Osmanlı İmparatorluğu üzerinde baskısı kalmamıştır" diyen hocama "madalyonun ters tarafı?" diye sorduğumda, ders hocamız "Birkaç kitap okuyup, onların etkisinde kalarak konuşuyorsunuz" diyerek beni terslemişti. Benim kendisine "Bir ya da daha fazla kitap okumak tarihi gerçeği değiştirmez" şeklindeki cevabım üzerine "çok bencil düşünüyorsunuz" gibi ağır bir söz söylemişti.

---