Ünlü Amerikan şairi Ezra Pound’un çok doğru bir sözü var : «Gelenek, canlı tuttuğumuz bir güzelliktir, elimizi kolumuzu bağlayan bir zincir değil.» Pound, Yirminci Yüzyıl Anglo - Amerikan şiirine geniş ve derin etkiler yapmış olan bir şair... Canlı tutulan geleneğe verdiği önemi, kendi şiirinde, eski edebiyatlardan ve önceki akımlardan aldıklarını yenileştirerek göstermiştir.
Türk şiirinde üstün ün kazanan şairlerin kimisi, geleneklere sırt çeviren, karşı gelen, hattâ ölüm marşı çalan şairler, kimisi de geleneksel değerleri taze tutarak kavramları, imaj ve benzetmeleri, ses ve söyleyişleri yenileştiren şairler... Edebî devrim-lerin, gelenekleri çiğneyen akımların şiirleri nasıl güçlü ve güzel olabiliyorsa, ulusal edebiyatın manevî ve estetik değerlerini dinç tutarak geliştiren şiirler de en yüksek başarılara ulaşıyor. Türk şiirinde Yahya Kemal Beyatlı’mn neo-klâsik zaferi «gelenekleri yenileştirmek» estetiğiyle gerçekleşmiştir. Halk şiirimizin gücünde, yüzyıllar boyu, belirli edebî değerlerin dışına çıkmaksızın taze bir ruh vermek geleneğinin payı büyüktür. Hececilerin, Ahmet Harndi Tanpınar'ın, Ahmet Kutsi Tecer'in, Ahmet Muhip Dranas’ın, Cahit Sıtkı Tarancı’nın en önemli hizmetlerinden biri, ulusal hece veznimizin içinde dilimizi hiç zorlamadan kıvrak, tabiî, renkli ve ışıklı kullanmak olmuştur. Yirminci Yüzyılda, şiirimizin modernleşme çabaları sırasında, Türk diline ve kültürüne kazandırılan en güzel şiirlerin birçoğunun öz geleneklerimizi yaşatan eserler olduğu, gün gibi ortadadır...
Talat Halman

---