Şimdi "Bu kitap da nerden çıktı ?" diyeceksiniz. Ehh, bazıları yarım yamalak, yalan yanlış, bazılarını yazarak arpayı götürüyorlar... Biz o kalemden değiliz. Kendimizi yazmamızı, kendimizi yenmemizi, kendimizi yememizi bilenlerdeniz... Bu okuyacaklarınız için "Şecaat arz ederken merdi kıpti, sirkatin söyler" lafı da, yani "Çingene yiğitliğini öne sürerken hırsızlığını anlatır" geçerli gelebilir... Bu yazıları son Tekel zamlarından sonra düşündüm bir fantezi olarak... Ama satır satır gerçek bir fantezi... O nasıl olur? Bu ne biçim laf, demeyin... Bu bir tarz meselesidir... Benim tarzım bu... 34 yıldır bu meslekteyim, çok şeyler gördüm... Ama şimdiki günlerdeki kadar doyumsuzluk ve yalan dolan hiç değil... Oysa yalan ve sahtecilik öldü artık... Belki günlerden bir gün, örneğin "Benim Kadınlarım" diye bir dizi yaparsam -yapmam ya- ne okunur değil mi? Saksılarınızda hep akşam safaları olsun... Hep hanımeli koksun yaşamınız... Haydi, olmayacak bir duaya hep birlikte "amin" diyelim... Âmin... Ve de "Çamlıca'nın Üç Gülü"nden, yani Turgut, Erdal ve Süleyman beylerden biraz soluklanmak isterseniz, buyrun bizim masaya...

---