(3. Ciltten Devam) .......................... Sıbyan Mektebi Babası taşrada asker olduğu için annesiyle Kandilli'de kalan Halil İbrahim, 8-9 yaşlarına geldiğinde Kandilli Mahalle Mektebi'ne gider. Henüz çocuğu olmadığı için İbrahim'i evladı gibi seven Beşir Ağa'nın arzusuyla anne-oğul tamamıyla Şehzadebaşı'na gelir. O sırada İbrahim için tercih edilecek iki sıbyan mektebi vardı: İlki Şehzade Camii'nin baş imamının ders verdiği sıbyan mektebi, diğeri aynı caminin kayyımbaşısının hocalığını yürüttüğü taş mektep. İbrahim, kayyımbaşıya bağlı taş mektebe kaydedilir. Bu yıllarda kendi halini "setre pantolon giyerdim ve gayet güzel lepiska saçlarım olduğundan ve validem kesmeye kıyamadığından kızlar gibi örüp belime kadar uzatır idi. Hatta mektebe bed' ettiğimde sırma ile örmüşler idi. O vaktin âdeti veçhile başımdaki fesin etrafı püskül kaplamış ve üzerine ala oyma kâğıt konmuş idi" diye tarif eder. Beşir Ağa'nın bu evlilikten Emine ve Hatice adlı iki kızı dünyaya gelir. Hatice evlendikten kısa bir süre sonra vefat eder. Emine ise, sakat olduğu için evde kalır. Babası Mehmed Ali, Hassa Ordu-yı Hümayun Bursa Redif Alayına mülazım olarak tayin edilir, ancak askerlik görevini daha fazla uzatmayarak emekli olur. Bir süre Beşir Ağa'nın tavassutuyla Halep valisinin refakatinde Halep'te bir müddet kaldıktan sonra İstanbul'a dönerek önemsiz görevlerde bulunur. Beşir Ağa'nın himayesinde rahat bir çocukluk devresi geçiren İbrahim (Halil İbrahim), konak hayatına dair bir yığın ayrıntıyı içeren bu devreye ait hatıralarında etrafını saran insanların dini yaşayış, gündelik hayat ve giyim kültürlerine dair bilgiler verir. Bunlar arasında kişiliğiyle Beşir Ağa'ya dikkat çeker. Çok sevdiği Beşir Ağa'nın dine ve tasavvufa olan düşkünlüğü İbrahim'i derinden etkileyecek, daha o sırada diğer çocuklar gibi seyir yerlerine gitmektense merak saikasıyla Yenikapı'da Rufai dergâhı şeyhi Mehmed Efendi'ye devam edecektir...

---