Ara Güler, dünyanın neresine giderse gitsin, evrensel fotografik yelpazesinin merkezinde hep insan olmuştur; bunların kimini herkes tanır kimi ise sıradan insanlardır. Objektifinin odağına oturttuğu insanı hep yüceltir, ön plana çıkarır. Bu kareleri sevgiyle, aşkla çeker; "İnsan sevgisi kaybedilmişse hiçbir şeyin önemi yoktur aslında. En mühim şey insan sevgisidir. Her şey buna bağlıdır. Çünkü her şey, fotoğraf da, insan içindir. Sevgisiz insan, insansız da fotoğraf olmaz." Ara Güler, fotoğrafını çektiği herkesi tanır, onların nereden geldiklerini, ne yaptıklarını, umutlarını, kaygılarını hep bilir ve onları hangi duruşun, hangi pozun iyi yansıtacağını büyülü bir biçimde bilir. Çünkü O; fotoğrafın, akıp giden yaşantımızın bir anını yakalayıp onu gelecek zamanlara ulaştıran bir sihir olduğuna inanır. Ara Güler sadece Türkiye'nin değil dünyanın en büyüklerindendir. Onu dünya üzerinde fotoğraftaki gerçeklik akımının temsilcileri Alfred Stieglitz, Ansel Adams, Edward Weslon, Henri Cartier Bresson ve Paul Strand'ın bulunduğu lige sokan da hayatını adadığı mesleği, entelektüel birikimi ve bir filozofa taş çıkaran çıkışları kadar amatörce heyecanı, merakı, korumayı başardığı çocuksuluğu ve romantikliğidir. "Ben ve fotoğraflarım biraz romantiğiz. Ben normal ışıkta resim çekmem. Ya gündoğumunda, günbatımında, ya da sabah erken. Ayrıca da her karede bir şey açıklamak isterim. Her resim bir şey açıklamalı"

---