2 Eylül 1938'de "Tan" Gazetesinde gazetecilik yaşamımın İstanbul bölümüne başladım. Daha önce Hatay'da (Antakya'da) "Yenigün", "Atayolu" gazetelerinde muhabir ve yazar olarak çalışmıştım. Beyrut' da yayımlanan "Yıldız" gazetesinde fıkralarım, öykülerim de yayımlanmıştı. Üniversite Öğrenimi için İstanbul'a dönünce, daha önce Hatay muhabirliğini yaptığım "Tan"a, yazar Naci Sadullah Danış'ın desteğiyle muhabir olarak alındım. Bunda rahmetli yazı işleri müdürü Tahir'in (genç yaşta trafik kazası ile öldü) ve Refik Halid'in tanıklıkları ve övgüleri de etken oldu. Refik Halid Karakayış (sonradan Karay soyadını aldı) 150'liklerdendi ve Halep'te oturuyor, "Vahdet" gazetesinde yazıyor, yazıları Antakya'ya geldiğinde, babamın sahibi olduğu otellerden birinde konuk kalıyordu. Oradan tanışıyorduk. "Tan"a girince orada da yakınlığımız sürdü. Bu arada "Tan"da çalışan, "Tan"a arkadaşlarını görmeye gelen pek çok yazarla tanıştım, çoğuyla dostça ilişkilerim oldu. Aramızda bir hayli yaş farkı olduğu halde, ünlü pek çok yazarla, şairle, gazeteciyle birlikte lokanta ve gazinolarda, Meserret'te, İkbal'de dostça vakit geçirdik, sohbet ettik. Zekeriya Sertel, Sabiha Sertel, Ulunay, Halikarnas Balıkçısı, Ömer Rıza Doğrul, Halil Lütfü Dördüncü, Suat Derviş, Nizamettin Nazif, Reşat Fuat Baraner, Sait Faik, Hüsamettin Bozok, Lütfü Erişçi, A. Kadir, Orhan Kemal, Neriman Hikmet, İlhan Berk, Sadrettin Celal Antel ve daha pek çok yazarla tanışıklığımız "Tan"da, "İkdam"da, "Gece Postası"nda, "Son Telgraf"da geçen gazetecilik yıllarımda gerçekleşti. Babıali denen Bizim Yokuş'un çilesini çeken düzeltmen, muhabir, sekreter, yazı işleri müdürleriyle geçen acı-tatlı günlerden bir demetini bir yazı dizisiyle okurlara sunmak, daha çok, basın tarihine geçmemiş anılara, olaylara, o günleri birlikte yaşadığımız kimselerin ilginç özelliklerine değinmek istiyorum.

---