Son Osmanlı vakanüvisi ve devlet adamı Abdurrahman Şeref 1853'de İstanbul'da doğdu. 1873'de Mektebi Sultani'den mezun oldu. İlk önceleri tarih ve coğrafya öğretmenliği yaptı. Daha sonra Mektebi Mülkiye'de ve Galatasaray Lisesi'nde müdürlük yaptı. 2 defa Maarif Nazırlığı görevinde bulundu. 1909 tarihinde vakanüvistlik görevine getirildi. Osmanlı Devletinin resmi tarihçiliği olan vakanüvistlik görevini 1 kasım 1922 tarihinde saltanatın kaldırılışına kadar sürdürdü. Abdurrahman Şeref bu görevi sırasında bir ara 1918'de Evkaf Nazırlığı da yaptı. Kurtuluş Savaşından sonra 1923 tarihinde 2. dönem meclisine İstanbul milletvekili olarak girdi. En yaşlı üye olduğu için 2. dönem meclisini Başkan olarak açtı. Abdurrahman Şeref 1925 yılında İstanbul'da öldü.

Bibliyografya

Tarih-i Devlet-i Osmaniyye (1893), Tarih-i Osmani, Fezleke-i Tarih-i Devlet-i Osmaniyye, Fezleke-i Tarih-i Düvel-i İslamiyye (1885), Zübdetü'l-Gısas, Tarih-i Asr-ı hazır (1918), Harb-i Hazırın Menşe'i (1918), Sultan Abdülhamid-i Sani-ye Dair (Ahmet Refik'le birlikte -1918), Tarih Konuşmaları (Musahabe-i Tarihiye -1923), Tarih-i Lutfi (8 cilt), Son Vakan'nüvis Abdurrahman Şeref Efendi Tarihi (B. Kodaman, M.A. Ünal -1996), Tanzimattan Cumhuriyete Bir Osmanlı Aydını Abdurrahman Şeref Efendi (Mehmet Demiryürek -2003)