Yayın Tarihi | : | Ekim, 1990 |
Dil | : | Türkçe |
Sayfa Sayısı | : | 485 |
Ölçü | : | 16,5 x 23 cm |
Yayınevi | : | Türkiye Çevre Koruma ve Yeşillendirme Kurumu |
Hava kirlenmesi bilimsel olarak tanımı güç ve çeşitli olasılıklara dayandırılan bir oluşumdur. Pek çok kirleticinin etkileri ve bu etkilerin oluşum şekli iyi bilinmemektedir. Etkilerin ortaya çıkması kişisel faktörlere, çevre koşullarına ve süreye bağlıdır. Bu nedenle kirleticilerin büyük bir çoğunluğu için güven.1i limitler getirilememektedir. Geçmişte hidrokarbonlar, aldehitler gibi kolektif parametrelerle yürütülen standart uygulamaları günümüzde daha sağlıklı ve güvenli değerlendirmelerin yapılabilmesi için spesifik parametrelere yönelmiştir. Tanımda olan bu belirsizlikler ve çok sayıda parametre ile karakterizasyon yapılması gereği hava kirlenmesinin kontrolünü güçleştirmektedir. Diğer taraftan hava kirlenmesinin oluşumunda rol oynayan pek çok faktör bulunmaktadır. Bunlar arasında, meteoroloji, topografik yapı, endüstri yerleşimi kent ve trafik planlanması, yapıların özellikleri sayılabilir. Bu çok sayıda ve çeşitli yapıdaki faktörler hava kirlenmesini karmaşık ve çözümü güç olan bir sorun haline getirmektedir.
Bu yazıda hava kirlenmesi sorununun çözümü için temel yaklaşımlar ve uygulanan sistematik ele alınarak irdelenmiş ve Türkiye'deki uygulamalar açısından değerlendirilmiştir.
Hava kirlenmesinin önlenmesi için dünyada kabul edilmiş ve uygulanan genel yaklaşımlar aşağıdaki şekilde özetlenebilir.
1. Hava kirlenmesini oluşturan çok sayıda faktör ve bu faktörlerle ilgili düzenlemeler ancak belirli bir bölge için tanımlanabilir. Örneğin belirli kaynaklara sahip bir bölgede oluşacak kirlenme bu bölgenin meteorolojik koşullarına bağlı olacaktır.
Bu nedenle hava kirlenmesi sorunu bölge ölçeğinde ele alınması gereken bir sorundur.
2. Hava kalitesinin korunması ile ilgili genel anlamdaki düzenlemeler…