Ülkemizde özellikle 2. Dünya savaşından sonra başlamış bulunan şehirlere göç olayı, günümüzde de giderek artan bir ivme ile devam etmektedir. Bugün için % 38 dolaylarında seyreden şehirleşme oranının asır sonunda % 70 dolaylarında gerçekleşeceği varsayılmaktadır. Bu olgunun kaçınılmaz bir sonucu olarak önümüzdeki 25 yıllık dönemde 35-40 milyon kişinin yeniden kentlerimize yerleştirmeleri söz konusudur. Ülke ölçeğinde güçlü, süratli ve yaygın bir sanayileşmenin gerçekleştirilmesi, bölgelerarası dengeli kalkınma ana hedefleri; ancak bu hızlı şehirleşmenin yaratacağı işlevsel potansiyellerin olumlu ve etkin bir biçimde değerlendirilmesi ve planlaması ile sağlanabilir. Bu ilke paralelinde ülke ölçeğinde yeni gelişme akslarının yaratılması ile bu akslar üzerinde yeni megapollerin oluşturulması sonucu şehirsel nüfusun dengeli bir biçimde ve optimal düzeylerde emilebilmesi en belirgin bir temel politika olarak ortaya çıkmaktadır. Bu genel çerçeve içinde düşünüldüğünde İstanbul Metropolü ve yakın çevresi geçmişte olduğu gibi gelecekte de önemli ve öncelikli bir röper rolü oynamaya devam edecektir. Gerek tarihi ve coğrafi konumu, gerek doğal, kültürel ve vizüel değerleri, gerekse sanayi hizmet ve ticaret sektörlerindeki olanak ve potansiyel birikimi İstanbul ve yakın çevresinin, ülke ölçeğinde hızlı şehirleşme sürecinden soyutlanarak planlanabilmesini olanaksız kılmaktadır. Bu ele alış ve yaklaşımın doğal sonucu olarak bölge ve metropol ölçekli plan çalışmaları giderek önem kazanmış, daha küçük ölçekli yerel planların (Belediye ve mevzii imar planları) ana doğrultuları itibari ile bölge ve metropol ölçekli plan karar ve stratejilerine dayandırılmaları gereği ortaya çıkmıştır. Bu cümleden olmak üzere İstanbul ve yakın çevresini kapsayan iki büyük plan çalışması yapılmış ve bir anlamda bu çalışmaları bütünleyen ancak yaklaşım boyutu değişik olan İ.Ş.G.U.P. halen sürdürülmektedir...

---