Barış kenti hükümdarların hasret çektikleri, taht kenti, şirin belde. Ulu kale ve en eski kentlerden biri olan İstanbul'u Hazret-i Süleyman'ın kurduğunu, nice bin tarihçi de özelliklerini, şehrengizini yazarak yüce Kur'ân'da fetih tarihini ‘Beldetün Tay-yibe ’ tamlamasıyla tesbit etmişlerdir. Ve, "Elif lam mim gulibetü'r Rum fi edne ’l-arz ’dan maksat da İstanbul ’dur" demişlerdir. Kimi müfessirler ise, "Lem yuhlak mislüha fil- bilad' nassından maksat, bu Makedonya kalesidir” diye yorumlamışlardır. Sözün kısası Türk gümbürtüsü, Türk görkemi, Türk velvelesi, Türk debdebesi ve Türk'ün zaferi öyle bir belde ve kent ki, yeryüzünde bir benzeri yoktur.
Yeryüzünde İstanbul'dan daha büyük ve bakımlı bir kent olmadığına nice bin belge vardır. Ebu Hureyre Hazretleri'nin rivayet ettiği şu uzun hadis ne güzel belgedir. Hazreti Peygamber şöyle buyurmuştur: "Hiç duydunuz mu, bir kent ki, bir yanı kara, iki yanı deniz ola." Sahabeler, "Evet Ya Resullallah" dediler. O, devam etti. "Ta kıyamete dek duracak, hatta Beni İshak’tan yetmiş kuşak geçinceye kadar."
Yine Peygamberimiz, şöyle buyurdu: "Konstantiniye elbette feth edilecektir. Komutanlar arasında o komutan ne denli övgüye değer, ordular arasında o ordu da..."
 

---