Şair, Yazar Muallim Naci 1850 yılında İstanbul' da doğdu. Asıl adı Ömer'dir. Babasının ölümü üzerine dayısının yanına Varna'ya gitti. Orada medrese öğrenimi gördü. Varna Rüştiyesi'nde öğretmenlik yaptı. Sait Paşa'nın özel kâtibi olarak Rumeli ve Anadolu'nun birçok kentini dolaştı. İstanbul'a geldi. Memuriyetten istifa etti. Tercüman-ı Hakikat gazetesinde edebiyat sayfasını yönetmeye başladı. Değişik gazetelerde yazılar yazdı. Galatasaray Lisesi ve Mekteb-i Hukuk'ta edebiyat öğretmeni olarak çalıştı. Yaşadığı dönemde, Recaizade Ekrem ekolüne karşı klasik edebiyatı savundu. Aruzu ustalıkla kullandı. Servet-i Fünuncuları etkiledi. Şiirinin yanında edebiyat tarihi ve sözlük çalışmalarıyla da ilgi çekti. Ünlü bir üstattı. 13 Nisan 1893'de İstanbul'da öldü ve II. Mahmut Türbesi haziresine gömüldü.

Bibliyografya

Terkib-i Bend-i Muallim Naci (1874), Musa Bin Ebi'l-Gazan (1882), Ateşpare (1883), Şerare (1884), Yazmış Bulundum (1884), İcaz-ı Kuran (1885), Talim-i Kıraat (1885), Mekteb-i Edeb (1885), Füruzan (1886), Muallim (1886), Şöyle Böyle (1886), Mektuplarım (1886), Müdafaaname (1886), Medrese Hatıraları (1886), Yadigar-ı Avni (1886), Vezaif-i Ebeveyn (1887), Osmanlı Şairleri (1890), Ömer'in Çocukluğu (1890), Sünbüle (1890), Esami (1891), Lugat-ı Naci (1891), Mir'ati Bedayi (1896), Yadigar-i Naci (1897), Ertuğrul Bey Gazi (1894), Heder (1910), Eserlerinden Seçmeler (1992), Muallim Naci (Celal Tarakçı, 1994), Muallim Naci (Abdullah Uçman, 1998), Muallim Naci Hayatı - Sanatı - Eserleri - Eserlerinden Seçmeler (Ahmet Özdemir, 2002), Define (2003), Mehmet Muzaffer Mecmuası (2006), Muallim Naci (İsa Kocakaplan, 2007)