Yıldız çini ve porselen sanayiinin kuruluşunu, yalnız sarayın ihtiyacı olan porselen eşyanın üretimi için düşünülmüş bir çare olarak görmüyorum. Osmanlı İmparatorluğunun, günün teknolojisine göre geride kalmasının başlıca nedeni olan "Bilgi eksiği"ni kapamaya yönelik bir seri endüstriyel girişimin bir halkası olan bu kuruluş, "Doğu sanatı" ile "Batı teknolojisi" arasında bir sentez yapma göreviyle yüklenmiştir. Yıllar sonra bugün, porselen yeniden teknoloji dünyasında ön plana çıkmakta, yüksek teknolojinin en ileri aşamalarında işlevler taşımaktadır. Bir yandan bu karakteri, bir yandan da yüksek vasıflı emek yoğun karakteriyle porselen 2000'li yılların gözde malzemesi olmaya adaydır. Kitapta sergilenen eserlerden çıkarılabilecek çok sonuç vardır. Bunlardan birisi, bugünkü toplumumuzda özellikle önem taşımaktadır. Bu, mükemmelcilik ya da perfectionism'dir. Dünya milletleri arasında, bir varlığını sürdürebilme şartı haline gelmekte bulunan "Ayrıntıda mükemmeliyet", aynen okuma-yazma, temel aritmetik, yaşam becerileri gibi vazgeçilmez bir konu olmuştur. Bugün olduğu gibi 21. Yüzyıl'a da damgasını vuracak olan "Rekabet gücü" denilen en önemli güç, ayrıntıda mükemmelcilik ile çok yakından ilgilidir. Her yaptığını daha doğru ve daha güzel yapmak zorunda olan günümüz insanının eğitiminde, güzel sanatların teknoloji ile birleşmesinden, doğan yeni bir kavram gündeme gelmektedir. Tekno-art diyebileceğimiz bu kavram; daha iyi duvar örmek, daha iyi çocuk eğitmek, daha iyi müzik yapmak; velhasıl tüm uğraşları daha iyi yapmak için insanlara rehber olacaktır. Porselen, tekno-art'ın araçlarından birisi olarak işte böylece önemlidir. Kitabın, bu ilginç alana bir öncü göreviyle girişimizi kolaylaştırdığını belirtmeliyim.

---