Dil devrimi konusunda pek çok şey söylendi bugüne kadar, durmadan da söyleniyor. Tartışmalar, karşılıklı saldırılar bitecek gibi değil. Bütün bunlar bir aksaklık belirtisi şüphesiz. Ama bu devrimi en çok yerenler bile, genellikle onun ürünü olan bir Türkçe kullandıklarına göre, aksaklığı devrimin kendisinden çok, çevresinde yapılan tartışmalarda aramak daha doğru olur. Bu bitmez çekişmeyi sürdürenler arasında, görüşlerini ussal ya da bilimsel nedenlere dayandırmaya çalışacak yerde, parlak söylev nedenleri sıralamayı daha elverişli bulanların büyük çoğunluğu meydana getirmesi, geri kalanların da doğruluk, tutarlılık çabalarını sonuna kadar götürmemeleri, bu konuda tutarlı sonuçlara varma olanaklarını alabildiğine kısıtlıyor. Kimsenin dilinden düşürmediği "bilim" sözü bile boş bir sözden, bir söylev nedeninden, bir saptırmacadan başka bir şey değil bu tartışmalarda. Elbette, ne devrimcilerin, ne de gelenekçilerin yüzünü ağartır böyle bir kargaşalık. Hele bütün Atatürk devrimleri gibi bu devriminin de bir sanık sandalyesinde yargılanılmasına çalışıldığı, bu devrimi yıkmak için, yetkisiz oldukları kadar da yetkililerin genelgeler yayınladıkları, yasalar hazırladıkları şu günlerde, bu kargaşalık daha bir acılık kazanıyor. Oysa açıklığa varmak hiç de güç değil. Bunun için daha başlangıçtan yapılması gerekeni yaparak usun ve bilimin gösterdiği yoldan gitmek yeter. Bu, kitabın başlıca çabası bu işte. Bir başka çabası da sözü edilen karanlık ve kargaşalığın, doğrular ve yanlışlar yığınının içinden ilerlemek, doğru yola onları eleştirerek yaklaşmak. Daha canlı, daha ilginç, daha bilgiç görünmek tutkusundan değil, bundan sonraki tartışmaların daha aydınlık bir alana kaydırılmasına yardımcı olabilmek umudundan doğan bir tutum bu.

---