Toplum olarak bizim günlük yaşantımızdaki en belirgin tutkumuz, iç politikadır. Bu tutku yazılı basın, radyo ve TV tarafından öylesine körüklenir ki, kendi içimizde olup bitenlerden başkasını göremeyiz. Dışımızdaki olaylarla pek ilgilenmeyen, tek başımıza başka bir planette yaşıyormuş gibi, dışımızda olan ve bizi doğrudan etkileyen olayları dahi çoğu zaman görmezlikten geliriz. Toplumun bu "ilgisizlik ve tepkisizliğinden" yararlanan bürokrasimiz ve hükümetlerimiz de, kamuoyu denetimsizliğinin verdiği rahatlıkla en dev hatalarını dahi "başarı" diye gösterebilmektedirler. Veya tam aksine, gerçek başarılar iç politikada kolaylıkla saptırılabildiğinden, diğer yargıları genellikle yanılgı dolu oluyor. Oysa dış siyasi ve ekonomik ilişkileri bir ülkenin, iyi yürütülmediği zaman, en yüklü faturalar ödendiği alış-verişi içerir. Bu kitapta, Türkiye'nin 1974 Kıbrıs harekâtından sonra 1980'e kadar geçen dönemde izlediği dış siyasi ve ekonomi politikalarını araştırdım. Bir dönemin suçlanıp, diğerinin aklandırılması değil, her iki dönemde politikaların başarılı ve başarısız yönlerini, belgelere ve tanıklara başvurarak çıkartmaya çalıştım. Kabul etmek gerekir ki, özellikle dış politikada, olaylar geçtikten sonra geri dönüp eleştiri yapmak çok kolaydır. Yine kabul etmek gerekir ki, devamlı değişen verilerle ve uygulayıcı kişilerin temel dünya görüşleriyle etkilenen, oluşan dış politikada gerçeğin ta kendisini bulmak çok' güçtür. Tamamen kişilerin yapacakları yorumlara göre, bir sonuç hem büyük başarı, hem de büyük başarısızlık şeklinde gösterilebilir. Bu nedenle olayların geçtiği günlerdeki tüm verileri sağlamaya, görüşmeleri olanak içinde özüne sadık kalmaya, karşılıklı tarafların o anda bulundukları koşulları ayrıntılı şekilde ortaya koymaya çalıştım…

---