Araştırmacı, gazeteci, yazar Orhan Karaveli, 25 Şubat 1930'da Ankara'da doğdu. Bir yıl, başkentteki büyükçe bir ahşap evden bozma, İstiklal Mektebi'ne devam ettikten sonra 1937'de 1. sınıftan girdiği Galatasaray Lisesi'ni 1949'da bitirdi. Mezuniyetinin 50. yılına rastlayan 1999'da okuluna borcunu ön bahçeye dikilen bronz 'Atatürk Anıtını' yaptırıp armağan ederek ödemeye çalıştı. Öğrenimini, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1949-1954) ve Londra Politeknik Okulu'nda (1956-1957) sürdürdü. İlk yazısı 'Afacan' dergisinin bir yarışmasında yayınlandı (1938) ve birinciliği kazandı. Ödülü olan bir kutu şekerlemeyi Ortaköy'e getirip okul arkadaşlarıyla paylaştı. Atatürk o tarihte henüz sağdı ve yazısında, O'nun sınıf arkadaşı Altan'a (Sandıkçıoğlu/Gediz) armağan ettiği altın cep saati ile kaleminin veriliş öyküsünü anlatmıştı. Abdi İpekçi başkan seçildiği 'Neşriyat Kolu' tarafından hazırlanıp yayınlanan Galatasaray Dergisi'nde okuldan yetişen ünlülerle yaptığı karikatürlü dizi röportajları yayınlandı. Dönemin, kelliği ile ünlü 'mebus'u ve 'Patron' Behçet Güçer'in arkadaşı 'Hoca' Rasih Kaplan'ı hicvettiği karikatürü yüzünden başı az daha derde giriyordu. Neyse ki, Hikmet Feridun Es'in Hürriyet'teki yazısı ve sevgili müdürümüz Behçet Bey'in mizah anlayışı imdada yetişti. Son sınıfta iken bilimsel 'Seksoloji Mecmuası'nın kurucuları arasında yer aldı (1949-1955); 'İstanbul Haftası' dergisinin yazı işleri müdürlüğünü üstlendi (1953). Yeni İstanbul, Milliyet, Son Saat, Cumhuriyet ve günlük dış politika sütununu hazırladığı Vatan'da yazdı. Milliyet'in Berlin ve Londra temsilciliğine getirildi (1955-1957). Türkiye Gazeteciler Cemiyeti'nin çeşitli ödüllerini kazandı. Türk Basını'na 50 yılı aşkın hizmeti nedeniyle '2004 Burhan Felek Basın Hizmet Ödülü'ne layık görüldü. 1977'den beri Basın Şeref Kartı taşıyor. Evli, üç çocuk sahibi. İstanbul'da yaşıyor. Kitapları 'en çok satanlar' arasında yer alan Karaveli'nin hemen bütün eserlerinde Galatasaray'dan çizgiler ve Galatasaraylılar var: Sakallı Celal, Tevfik Fikret ve Nazım Hikmet kitaplarında olduğu gibi...

Bibliyografya

Kişiler ve Köşeler (1982), Bir Ankara Ailesinin Öyküsü (1999), 46-99 Şiirler (1999), Görgü Tanığı (2001), Tanıdığım Nazım Hikmet (2002), Sakallı Celal (2004), Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği (2005), Ziya Gökalp|ı Doğru Tanımak (2008), Ali Kemal Belki de Bir Günah Keçisi (2009)