Latin Amerika' da anakaranın siyasal kaderini etkileyen gelişmeler 2002'de birbirini izledi. Anakaranın en büyük ülkesi Brezilya' da sendika lideri Lula Inacio da Silva'nın iktidarını, ötekiler izledi. Venezuela'da Devlet. Başkanı Chavez kendisini iktidardan alaşağı etmeye çalışan "Amerikancı" darbe girişimini boşa çıkardı, iktidarını perçinledi ve dünyada saygınlığını artırdı. Alt-kıtanın dertli ülkesi Arjantin'de "Peroncular" yeniden iktidara geldi. Enkaz devralmışlardı, bir-iki yıl içinde ülkeyi ayağa kaldırdılar. Küba lideri Castro, Latin Amerika'nın yaşamında yeniden etkin rol üstlendi. Son yıllarda, oldukça istikrarlı bir ortamda gelişme içine giren Şili'de "demokrat" Lagos, koltuğunu 2005'in sonunda Dr. Bachelet'ye bıraktı. Şili ABD ile fazla çatışmadan Mercosur'u (Latin Amerika Ortak Pazarı) destekliyor, AB'ne açılım yapıyor. Güney Amerika'nın en yoksul ülkesi Bolivya'da yapılan başkanlık seçimini yerli kökenli solcu Evo Morales kazandı. Morales koka tarımının suç olmaktan çıkartılmasını savundu, toplumsal reformlar yapmayı vaat etti. Neoliberal karşıtı rüzgâr son olarak Meksika' da baş verdi. ABD'nin Latin Amerika'daki son dayanağı Devlet Başkanı Fox'un partisi geriledi, "Devrimci Kurumsal Parti" yeniden güç kazandı. Mexico City'nin belediye başkanı Obrador'un başkanlığı Amerikancılarca engellendi. Eski gerilla lideri Ortega, Nikaragua'da, ulusalcı Correa Ekvador'da genel seçimleri kazanarak iktidara geldiler. Bu gelişmelerin öteki ülkeleri derinden etkilememesi mümkün mü? Bu süreç ne zaman başladı? IMF'nin gözdesi Arjantin'in çökmesiyle mi yoksa Brezilya' da iktidarın halkın eline geçmesiyle mi? İki olayın iç içe, daha doğrusu birbirine koşut geliştiğini belirtmek gerekir. Alt-kıtanın dev ülkesi Brezilya'da ulusal bir blok yaratmayı başaran Lula hem neoliberal politikalardan uzaklaştı hem de demokratik açılımlarda bulundu...

---