Talmud'taki bir mesel tek başına bahçesine ağaç diken yaşlı bir adamı anlatır. Oradan geçmekte olan hükümdar, yaşlı adama alaycı bir ifade ile 70 yıl sonra meyva verecek olan bu ağacın ürününü tatmayı nasıl ümit ettiğini sorar. Yaşlı adam etraftaki diğer ağaçları gösterir ve şöyle cevap verir: "Atalarım benim bu ağaçların meyvasını yemem için emek sarfetmişlerdi. Şimdi de bana düşen, benden sonraki kuşakların faydalanabilmesi için gayret göstermemdir". Pek tabiidir ki gönüllü olarak yapılan cemaat görevleri çalışanlara kendilerini gösterme ve iş başarma fırsatı tanıyarak şahsi haz vermektedir. Ancak bazı gönüllü görevler vardır ki bunlara talip olanlar verdikleri emeğin sonuçlarını hemen alamayabilirler. Üstelik ne yazık ki bu tür görevler bir hayli çaba ve tabir yerinde ise, yıpratıcı çalışmalar gerektirirler. Bu tür görevleri üstlenen kişiler tıpkı yukarıda aktardığım meseldeki yaşlı adam gibi üstün bir ruh yüceliğine sahip insanlar olmalıdırlar. Kısa vadeli ucuz başarıları ve övgüleri aramadan tıpkı ulu bir ağacı yetiştirir gibi sabırlı, ilkeli, fedakâr ve çalışkan olmaları gerekir. Or-Ahayim Hastanesi'nin yukarıda sözü geçen ağaçtan hiçbir farkı yoktur. Bu yüce anıt, kurumumuzu yüz yıl önce kuranların, onyıllar boyunca onu cemaatimizin en önemli kuruluşlarından biri olarak yaşatanların, bugün onu gelecek için hazırlayan ve geliştirenlerin de Talmud'ta aktarılan yaşlı bilgeden farkları yok. Or-Ahayimli olmak bir ananeyi, bir ritüeli yaşatmaktır. Uzak geleceği görmek, bizden sonraki kuşakların isimsiz kahramanları olmayı göze almak demektir. Or-Ahayim yönetimlerinde çalışanları pek az kişi tanır ve takdir eder. Oysa onlar nerede ise hiç karşılıksız kendi özel hayatlarından esirgedikleri fedakârlıkları yapar dururlar. 0r-Ahayimli olmak için çağın bütün yeniliklerini takip etmek gerekir. Or-Ahayimli olmak için 250 kişiyi yönetebilme ve yönetirken onların size güvenmesini sağlamak zorunluluğu vardır. Or-Ahayimli olmak için bu yolda çalışanlar tüm olanaksızlıklara ve ilgisizliğe rağmen bir geleneği yaşatmayı bilerek kendilerini vakfetmeleri gerekir. Sevgili dostlarım, özetle Or-Ahayimli olmak, cesaret ister... Bensiyon Pinto - Türk Musevi Cemaati Başkanı

---