Atatürk'ün ilk cumhurbaşkanı olarak Türkiye'yi idare ettiği yıllar, sosyal ve ekonomik sahalarda olduğu kadar sanat ve edebiyat sahalarında da dikkati çekici özellikler arzeder. İstiklal savaşı sonunda kazanılan zafer, yeni bir Türk devleti kurma azmi ve başlarında Atatürk gibi büyük bir kumandan ve devlet adamının bulunması, Türk aydınlarının hayata, dünyaya, memlekete ve insana bakış tarzlarını değiştirir. Bu yıllar Türk tarihinde daima heyecanla hatırlanacak ve kendisine dönülerek üzerinde düşünülecek ve ilham alınacak bir "altın devir'i teşkil eder. Bu devrin temelinde, İstiklal savaşının kan ve ateşi içinde kazanılan yeni bir benlik şuuru, bir tarih, dünya ve insan görüşü vardır. İlk dikkati çeken şey, bu devirde asırlardan beri batı karşısında sürekli mağlubiyetlerin doğurduğu aşağılık kompleksinin sona ererek, onun yerini, "kendine güven duygusu"nun almasıdır. Düşmanlarını savaş meydanlarında yenen Atatürk, Türk milletinde doğan "milli irade ve yaratıcı hamle"nin sembolüdür. Barış devrine girince o, bu yaratıcı gücü sosyal alanlara çevirir ve bu alanlarda da önemli neticeler alır. On beş yıl süren bu barış devrinde, imparatorluk devrinden kalma, eskimiş ve çürümüş bütün müesseseler gözden geçirilir, değiştirilir ve yerlerine yeni müesseseler kurulur… Devrin ruhu o günlerde vücuda getirilen sanat ve edebiyat eserlerine de akseder, bunun sonucu olarak, bundan sonra yazılacak olan edebiyat tarihlerinde kendisine ayrı bir yer ayrılması gereken bir edebiyat dolar. Biz bu edebiyata, devre damgasını basan büyük insana nispetle "Atatürk devri edebiyatı' diyoruz. Bin iki yüz seksen bir sayfa tutacak olan bu kitap, bu devirde yaralan edebi eserlerden alınan bazı örnekleri ihtiva ediyor. Burada söz konusu olan Atatürk'ün şahsını konu alan eserler değildir. Bu devirde, elbette büyük bir kumandan ve devlet adamı olan Atatürk'e dair pek çok yazı yazılmıştır. Doğrusunu söylemek gerekirse bunlardan pek azı estetik bir değer taşır...

---