Bu kitabı alıp okumadan, kitapçı sergeninde gören için, gerçek önsöz, kabındaki Siyah Kalem'in [Muhammed Bahşi Uygur] iki kara şamanın mendille oyununu gösteren resmi olacaktır. Öyle sanıyorum bu resim tek başına bu kitabın anlamını vermektedir. Kitabın adı OYUN ve BÜGÜ'de, gerek 'oyun', gerek 'bügü' nün ilerde göreceğimiz çeşitli anlamları yanında, her ikisi de şamanın, kam'ın, bahşı'nın karşılığıdır. Resimdeki iki kara şamanın, kara oluşları bir bakıma bunların derilerinin gerçekten kara olduğunu düşündürebilir. Nitekim 'Türkistan-Hindistan sınırında, Afrika'da da kara Kalender dervişler vardı; özellikle Arap gezgini İbni Batuta bunları Dimyat'ta görmüştür. Ancak öyle sanıyoruz, Siyah Kalem gerçekten kara derili bir şamanı örnek almak yerine, resminde kara renginin simgeselliğini belirtmiştir. İlerde göreceğiz bugün" Anadolu köylüsünün dramatik oyunlarında hep ak-kara simgesi bulunduğu gibi, Orta Asya şamanı da ak şaman-kara şaman diye ikiye ayrılıyordu. Nitekim Siyah Kalem'in başka resimlerinde ak şaman ile kara şaman yanyana gösterilmiştir. Resim, kanımızca, yalnız kitabın adındaki "oyun" ve "bügü" sözcüklerini göstermekle kalmıyor, ayrıca resimdeki iki rengin simgeselliği de gene kitabımız için bir anlam taşıyor. Siyah Kalem'in bilerek seçtiğini sandığımız toprak kırmızısı ile gök mavisi kullandığı başlıca iki renktir, Aslında şamanlıkta renklerin simgesel1iğinin önemi büyüktü, Örneğin Buryat'lar'da ak kam [sagani bö] beyaz, kara kam [karain bö] mavi giyinirdi. Resimdeki iki rengin simgeselliği oyun ve kitabımız bakımından anlamlıdır; toprak kırmızısı yeri, toprağı, gök mavisi ise göğü simgelemektedir. Şaman da yer ile gökyüzü arasında bir elçi, bir aracıdır. Nitekim Mevlevi semalarında, semazenlerin sağ elleri yukarı, göğe doğru, sol elleri aşağıya, toprağa doğrudur...

---