Dünyada ilk kez, bir hükümdar SARAY'ının -hem de HAREM bölümünden- bir "Belgesel"i yayınlanıyor. Evet, ilk kez! Gerçi, Romanya Kralı Karl ile evlenmeyi başaran Elizabeth, "Karmen Silva" takma adı ile anılarını yayınlandı ve "Romanya Sarayında Yaşadıklarını" açıkladı ama bu, tek örnektir ve ülkemizde de 1882'de yayınlanan anıların adı: "Bir Kraliçenin Düşünceleri"dir. Çağı belirlemek kaygısı yoktur. Yayınladığımız "Saray Notları", yalnız Osmanlı sarayını, saray adamlarını ve kadınlarını değil; yaşanan çağın portresini, bütün açıklığı ile çizmekte, tarihe en sıcak bilgiler taşımaktadır. Dünyanın hiçbir sarayında benzeri notlara rastlanmadığına göre, Osmanlı sarayında böylesi bir gelenek nasıl kuruldu? Elimizde bu konuda hemen hiç bir geçerli bilgi yok! Ama 2. Mahmud döneminde oluşmuş bir olay, bize bazı ipuçları veriyor! Nasılsa nasıl, ikinci Mahmud, Haremde bazı "notlar"ın tutulduğunu öğrenir ve bu notların, saklandıkları yerden çıkarılarak Darüssaade Kapısı önünde yığılmasını buyurur!.. Padişah fermanı bu!.. Dediğini hemen yaparlar ve harem bölümünde zulalanmış nice yazılı kâğıt varsa toplarlar ve Darüssaade Kapısı önündeki mermerlerin üstüne yığarlar. Sultan: "Tez yakılsın!." diye ferman edince, haremağalarından biri, yığını tutuşturur! Padişah, bir süre yanan yığına baktıktan sonra, dairesine geçer... işte o sırada beklenmedik bir şey olur: Cevri Kalfa, yanmakta olan yığından bir avuç kâğıdı alıp odasına gider! Saraylılar, bu olayı, hayretle açılmış gözleri ile izlerler ama kimse ağzını bile açmaya cesaret edemez, çünkü "Yakılsın" buyruğunu veren Padişah ise; yanan yığından avuçlayıp odasına kapanan da; Padişahı cellatların elinden kurtaran, böylece ona, hem hayatını...

---