Ormana’ya ilk kez 1975 yılında öğretim görevlisi arkadaşımız Y. Mimar ve Arkeolog Lemi Merey’in rehberliğinde gittim. O yıl, Avrupa Mimari Miras Yılı olarak, Türkiye’de büyük coşkuyla kutlandı. Yapılar, toplantılar ve sergilerle kültür mirası kavramı toplumun bilincine düştü. Aynı yıl Safranbolu’da Safranbolu Haftaları yapılmaya başlandı. 1976 yılında sonradan Yıldız Teknik Üniversitesi adını alacak olan İstanbul Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi Mimarlık Bölümü öğretim üyeleri, Rölöve-Restorasyon Dalı öncülüğünde Ormana’ya gidildi. Köy meydanında Ormana’da yöresel mimarlık ve korunması konusunda konuşmalar ve dia gösterileri yapıldı. Ormana’daki özgün mimarlık herkesi etkilemişti. 1978 ve 1979 yıllarında öğrencilerimizi de götürüp bazısı bir ay süren rölöveler, koruma projeleri yaptık.
Hüseyin Kahvecioğlu (75) ile Nisan 1978’de, Hasan Gerçek (85) ile Mayıs 1979’da ve yapı ustalarıyla (Mustafa Erman, Hakkı Ünal, Nuri İlhan) Mayıs 1979’da görüşmeler yaptık, sorular sorduk, seslerini manyetik banda aldık. 2004 yılında Side Antik Tiyatrosu çalışmalarım sırasında öğrencilerimi Ormana’ya gezmeye götürdüm ve köyün hızla bozulduğunu gördüm. Bir zamanların rüya köyü olan Ormana’nın eski halini ve mimarlık özelliklerini tanıtmaya karar verdim. Elimde o yıllarda çekilmiş binden fazla fotoğraf bulunuyordu. Doğrusu bunları taramak, sınıflandırmak, kitaba girecekleri seçmek beni epey zorladı. Bu kitapta Ormana’nın 40 yıl önceki halini göreceksiniz. Geçen zamanın yöresel mimarlığımızda nasıl tahribat yaptığına “Değişim” bölümünde değindim. Burada sunduğum çalışma büyük oranda 1975-1979 yıllarında elde ettiğimiz bilgilere dayanmaktadır...
 

---