Halide Edib, sağlığında hikâyelerini iki kitapta toplamıştır. Biri 1911'de çeşitli gazete ve dergilerde çıkan yazılarını içine alan Harap Mabetler, diğeri de Mütareke ve Milli Mücadele günlerinde yazdığı yazılarını bir araya getiren Dağa Çıkan Kurt'tur (1922) ikinci baskısında genişletilen bu kitaba yazarın, Milli Mücadele'den sonra Avrupa'ya giderken, Vakit gazetesine gönderdiği seyahat notları da eklenmiştir. 1963 baskısında ise Halide Edib'in İzmir'den Bursa'ya adlı kitaptaki üç hikâyesi de yer almaktadır. Halide Edib'in' bu kitapların dışında küçük hikâyeleri, mensur şiirleri, hikâye mahiyetini taşıyan ve şahsi intibalarını hikâye havasında veren ve bazı romanlarının taslaklarını teşkil eden yazılan vardır. Bu derlemede bunlar bir araya getirilmiştir Halide Edib'in başlangıçtaki hikâyelerinin konusunu aşk teşkil eder. Yakıcı aşkların bir kader gibi insana hâkim olduğu, hatta problemlerin bile bu yakıcı aşklar ardından görüldüğü ilk hikâyelerinin yerini, sonraları ölüm - kalım savaşını veren milletin bu mücadelesini aksettiren yaşanmış olaylar alır. Yazarın hummalı üslubu bütün bu hikâyelerde kendisini gösterir. Cumhuriyetten sonra yazdığı hikâye ve sohbetlerinde Halide Edib'in aksaklıklar, yeni problemler karşısında hayli alaylı bir üslup kullandığı görülür. Bunların çoğu eski hikâyelerinin canlılık ve yakıcılığından uzaktır. Ancak her biri gözlem mahsulüdür. Daha gevşek bir ölçü tutulsaydı, sohbet tarzındaki daha birçok yazısının bu derlemeye alınması mümkün olabilirdi. Ancak toplanan sohbetlerin hikâye yönlerinin ağır basmasına dikkat edilmiştir. Halide Edib'in bilhassa ilk zamanlarında yazdığı ve kitaplarına girmemiş olan mensur şiirlerde başlangıçta hâkim olan aşk, ölüm temleri zamanla yerlerini evlat sevgisi, vatan ve millet aşkına bırakmıştır. Cumhuriyet devrinden sonra Halide Edib'in yazdığı mensur şiirleri yoktur. Bu kitaba romancının son· günlerinde Vedat Günyol'a dikte ettirdiği henüz hiç bir yerde yayınlanmamış olan "Kahpecik, "Bir Genç Kızın Cinayeti" adlı iki hikâyesi de ilave edilmiştir. Bu hikâyeler, yazarın "Döner Ayna" romanından itibaren kafasını işgal eden İstanbul'daki Anadolu'dan gelmiş hizmetçilerden biriyle ilgilidir...

---