Yeni Türk edebiyatı düşünülünce en evvel göz önüne gelen sevimli çehresi, keskin bakışları ve tek gözlüğüyle Hamit gelir. Hamit, hiç şüphesiz edebiyatımızın en yüksek şahikasıdır. Kemal büyük vatanperver, Fikret büyük insan olarak ilelebet adlarını yaşatacak şairlerdendir. Fakat Hamit şair doğup şair yaşayacak insanlardandır. Fikirlerimize, hislerimize, heyecanlarımıza ilk ve hakiki inkılabı getiren odur. O başlı başına bir mana cihanı yaratmış, bir şiir feyezanı vücuda getirmiştir. Yazıları hiçbir şairimizin yazılarına benzemeyen bir şairimizdir. Hiçbir şairimiz onu taklit edememiş, taklit edenler ona benzeyememiştir. Bunda onun doğuşunun, büyüyüşünün, terbiye ve tahsil görüşünün, yaşayışının gezişinin hâsılı binbir sebebin binbir tesiri vardır. Hamit; zamanının kibar ailelerinden birinin mensubu idi. 1852 senesinde büyük babası Abdülhak Molla'nın Bebek'teki yalısında dünyaya gelmişti. O yalı şimdi yıkılmış başkalarının eline geçmiştir. O zamanlar Hekimbaşı yalısı diye meşhurdu. Çünkü Abdülhak Molla Hekimbaşı olmuştu. Kendinden evvel kardeşi Behçet Efendi Hekimbaşı idi. Abdülhak Molla ayni zamanda şiiri de sever, eski tarzda şiir de yazardı. Hatta eczalarını koyduğu odanın duvarına büyük yazı ile kendisinin mısralarını yazdırmıştı. Abdülhak Molla'nın oğlu yani Hamit'in babası da ulemadan idi. Adı Hayrullah Efendi idi. Bu adda meşhur bir tarihi de vardır. Arasıra şiir de söylerdi. İşte Hamit; böyle âlim, şair, mütefennin bir ailenin sinesinde yetişti. Hamit; "Validem" diye çıkardığı manzum bir eserinde anasından da, babasından da bahseder…

---