12 Eylül 1980 sonrası Turgut ÖZAL'la gelişen, "köşe dönmek, iş bitirmek" amacıyla politika yapma anlayışı, en küçük yerel birimlerinden, merkezi yönetimine kadar Türkiye'yi "Yolsuzluklar Ülkesi" haline getirdi. Gerçi Türkiye 1950 sonrası geçirdiği büyük değişimle yolsuzluklarla, devlet eliyle zengin etme olaylarıyla tanışmıştı. CHP Genel Başkanı İsmet İNÖNÜ'nün "beytülmal'a el uzattırmam" anlayışından, DP önderleri Celal BAYAR ve Adnan MENDERES'in "her mahallede bir milyoner yaratma" anlayışlarına geçince yolsuzluk olayları siyasi hayatımızın bir parçası olmuştu. ÖZAL dönemiyle de işler iyice çığrından çıkmış, siyaset para kazanılan bir meslek haline gelmişti. Halkımız, holdingleri temsilen partilere önerilerek parlamentoya sokulan milletvekilleri ve hatta milletvekilliği sırasında holding yönetim kuruluna giren siyaset adamları ile 12 Eylül sonrası tanıştı. 18 Nisan Seçimleri öncesi, kamuoyunda "Jet Fadıl' olarak tanınan, JET-PA'nın patronu Fadıl AKYÜZ'ün, "her partiye yardım ettiği, bazı partilerden milletvekili kontenjanı olduğu" yolundaki açıklamaları hala belleklerimizdeki tazeliğini koruyor. Zaman zaman sansasyonel bir şekilde büyük yolsuzluk olayları ülke gündemini işgal etti. Seri gözaltılar, tutuklamalar, devleti yönetenlerin açıklamaları gazete manşetlerinde, televizyon haberlerinde geniş yer buldu. Ancak hiçbirinde sonuna kadar gidilemedi. Gizli eller soruşturmaların sağlıklı bir şekilde sonuçlanmasına engel oldular. İşadamı yakalandı, bürokrat yakalandı, ama siyasilere uzanılamadı.

---