Bulgar Başkomutanı Savof'un belki de çok olası olarak asıl başkomutan olan kralın buyruğu ile başlattırmış olduğu saldırıda amacın ne olduğu üzerinde çok tartışılmıştır. Sırp'a saldıran Bulgar ordusunun sayısı 100.000 ve Yunan'a saldıranınki de 60.000 kadardı. Bu sayılar Bulgarların silah altında bulundurdukları kuvvetlerin yarısı bile değildi; kalan kuvvetler dağınık bir durumdadırlar. Buna göre Savof veya kralın baş amacının Sırp veya Yunan ordularını yenmek ve ezmek değil çetin ve zorlu bir baskınla Sırp-Bulgar antlaşmasının kendisine bırakmış olduğu yerlerin ve Yunanlıların elde tuttukları ülkelerin elden geldiği kadar büyük bir kısmını kapmak, belki Manastır ve Selanik'e kadar gitmek (iş-bu son kentte 1300 kadar Bulgar askeri de vardı), Sırp ve Yunan ordularını birbirinden ayırmak ve bu işler kısa bir zaman içinde başarılabilirse, Rusya, Avusturya veya daha birkaç büyük devletin aracılığı ile çarpışmaların durdurtulmasını sağlayarak gözünü dikmiş olduğu yerlerin önemli parçaları kendi eline geçmiş olarak, görüşmelere başlamak.
Bulgar Başkomutanlığının (Savof'un) 30 Haziran tarihli bir günlük buyruğu bu gibi düşünceleri ve daha başkalarını kapsamaktadır; bu düşünceler şöyle toplanabilir:
1) Bulgar ordusundaki düşünceleri değiştirmek ve onu eski bağlaşıklarına düşman gözü ile bakabilecek bir duruma sokmak. 2) Bağlaşıklar arasında savaş çıkmasından korkan Rusya'nın kararlarını çabuklaştırmak. 3) Öbür Balkanlılara, onları uysal kılmak için birkaç çapı (darbe) indirmek. 4) Büyük devletler bizi durdurmak için işe karışıncaya kadar elimize yeni topraklar geçirmiş olmak.
Sırplara saldıran 4. Bulgar ordusunun komutanı olan General Kovaçef bu saldırıdan 15 gün kadar sonra (kendisi de işinden çıkarıldıktan sonra) Sofya'daki Fransız ataşemiliterine olayı şöyle anlatır (özeti alınmıştır):
Saldırı başlamadan birkaç saat önce Savof, Kovaçef'in karargâhına gelip ona saldırı buyruğunu verir. Kovaçef ordusunun anık (hazır) olmadığını söyler…
