Antalya, Selçuklu Sultanlarının özel önem verdikleri önemli bir “tüccar-kent” olma özelliğini bütün bir 13. yüzyıl boyunca, hâttâ 14. yüzyılın ilk yarısında da koruyan, bu uğurda gelişmesi ve Akdeniz hinterlandında hakim bir konuma gelebilmesi için seferber olunmuş eski bir başkentin, değişen dünya ticareti ve toplumsal ilişkiler sonucu nasıl gözden düşüp adım adım yok olduğunu gösteren tipik bir örnektir. Bugün bile Antalya, kentsel imajını ve varlığını Selçuklu devri imgelerine borçludur; ne var ki, toplumsal hafızamızın gitgide boşaldığı günümüzde bu hatıralar da giderek silikleşmekte ve turizme yönelik eylemler adı altında bozularak yok edilmektedir. Antalya Kaleiçi’nin pek az da olsa hâlâ iyi kötü kendini koruyabilmiş kimliğinin surlar dışındaki görüntülere teslim edilip edilmemesi, sadece şehrin bugünkü sahiplerinin değil bütün Türkiye’nin, hepimizin sorunu gibi görünüyor. Ne var ki “İmaret Medrese”si örneğinde olduğu gibi, son yıllarda onarım için girişilen faaliyetler ve uygulamalar, onarım adına tahribaün hâlâ devam ettiğini ve kalan son hatıraların da ısrarla yok edilmek istendiğini açıkça göstermektedir.
Bu Survey şehirdeki Ortaçağ mimarlık mirasını tesbit ve değerlendirmeye yönelik do-kümanter bir çaba olarak nitelendirilmelidir.
Tarihî çevre bilincinin eksikliği ile olduğu kadar, şehrin bu dramatik yok oluşu karşısındaki kaygıları benimle paylaşan ve çalışmalarım sırasında değerli yardımlarını gördüğüm birkaç kişinin adını mutlka vurgulamalıyım.
Herşeyden önce çalışmanın başlangıcından son aşamasına kadar değerli katkı ve yardımlarını gördüğüm hocam Sayın Prof.Dr. M. Oluş Arık’a teşekkür ediyorum.
Çalışmamın çeşitli aşamalarında unutulmayacak yardımlarını gördüğüm, bıkıp usanmadan çalışmanın şekillenmesi için çaba gösteren ve değerli birikimiyle katkılarını esirgemeyen hocam Yard.Doç.Dr. Kenan Bilici’ye minnet borçluyum...

---