"Kulak mememi üç defa çekip, dekor tahtasına üç defa vurduktan sonra, daldım sahneye... Başladım bağırmaya: - Biliyordum arkamdan çevrilen oyunları. İşte su üstüne çıktı. Bir an sessizlik oldu. Sonra Mehmet Karaca'nın sesi geldi: - Çık dışarı münasebetsiz!.. Neyi biliyorsun ki, su üstüne çıksın?.. Ben de durakladım. O mu yanlış oynuyor, ben mi?.. Tuluata daldık: - Saklayamazsın, her şey ortada... - Ortada olan bir şey yok!.. İşi anla, sonra hiddetlen!.. Haydaa!.. Bizim oyunumuzda böyle laflar yok. Sonra, neden Reşit Baran girmedi sahneye?.. Kulisten suflör Sadi fısıldadı: - Çık dışarı... Ben de bağırdım Mehmet Karaca'ya: - Çık dışarııı!.. Suflör Sadi'ye baktım. Eliyle beni çağırıyor, kulis aralığından. Bir terslik var ama kimden?.. - Gidiyorum efendi. Fakat yine geleceğim, dedim çıktım. Suflör Sadi'ye sokuldum: - Ne oluyor ağabey?.. - Ulan, ikinci perdeyi birinci perdede oynadın!"

---