OSMANLI Devleti, Milada dayanan tarihin XIII. ve Hicretin VIII. Yüzyılından başlar. Fakat kurucusu olan Sultan Osman'ın atalarının tarihi, hemen bir yüzyıl önce, O'nun büyük babası Süleyman ile Cengiz Han'ın fetihleri sırasında Doğudan Batıya yönelen- boyunun (aşiret) göç çağlarından itibaren belirir. Moğol saldırıları sonucunda Oğuz boylarının şöhretlilerinden olan Kayı soyundan Kayaalp'ın oğlu Süleyman Şah, Horasan'dan 50.000 kişi ile Erzincan ve Ahlat yakınlarına gelerek yerleşti (621/1224). Yedi yıl sonra da - Cengiz öldüğü ve Harzemşah da ortadan kalktığından - Süleyman'ın boyu Fırat yatağını izleyerek Halep üzerine yöneldi ve anayurduna dönmek istedi. Ancak Caber Kalesi dolaylarına vardıklarında Süleyman Şah, herkesin başında olarak, ırmağı geçmek üzere iken atı ile birlikte kıyının yüksek bir yerinden dalgalar arasına düşerek öldü. Bu olay, O'nun emri altında birleşmiş olan ailelerin dağılmasına yol açtı. Birtakımı Suriye'de kaldılar, bir bölük de Küçük Asya'ya gitti. Süleyman Şah'ın dört oğlu: Sungurtekin, Gündoğdu, Dündar ve Ertuğrul'dan ilk ikisi Horasan'a döndü; öteki ikisi de yalnızca 400 aile ile Doğuda Erzurum ufkunu sınırlayan yüksek dağların çevirdiği Sürmeli Çukur geniş havzasına vardılar. Bunlardan bir başka bölük de Pasin Ovasına yerleşti. Dündar'la Ertuğrul sonraları yerleşip bir yurt arayarak Batıya doğru çevrildiler. Yolda iki savaşan orduya rastlamışlardı. Daha savaş alanına yaklaşmamış, hangisinin daha kalabalık ve güçlü olduğunu ayırt etmemişken, adı doğru yürekli anlamına gelen Ertuğrul, güçsüze yardım etmek kararını aldı. Onun araya girmesi, savaşın sonucunu belirtti. Yenilenler Tatar Moğolları ve yenen Selçuk Sultanı Alaeddin idi. Ertuğrul, seçtiği koruyucu sıfatı ile Alaeddin'in elini öptü. O da, teşekkür olarak, Ertuğrul'a hil'at, Domaniç ve Ermeni dağlarını yaylak, Söğüt yakınındaki ovayı da kışlak olarak ona bağışladı.

---