Ahmet Haşim 1887'de (Rumi 1303) Bağdat'ta doğar. Soyu, oranın ileri gelen ailelerindendir. Babası Alusizadelerden Arif Hikmet Beydir, annesi Kahyazadelerden Sara Hanımdır. Her iki aileden de birtakım bilginler, devlet adamları çıkmıştır: Örneğin, Haşim'in annesinin dedesi Emin Efendi hem bir din bilgini, hem de bir Meclis-i Ayan üyesidir. Babasının dedesi Abdullah Bahaeddin Efendi hem otuz ciltlik Ruh-ı Meani adlı yorumun yazarı, hem de Basra kadısıdır. Haşim doğduğunda babası Hulle'de kaymakamdır. Görevi dolayısıyla birçok yerleri dolaşır, onu da birlikte götürür. Bu yüzden, Haşim düzenli bir ilkokul öğrenimi göremez. Annesi hastalıklı bir kadındır. Oğlunu çok sever, oğlu da ondan ayrılmaz. Yazık ki 1893 yıllarına doğru ölür. Haşim sekiz yaşında öksüz ve yalnız kalır. Babası katı bir adamdır. Oğluyla pek ilgilenmez. Bundan ötürü, Haşim, annesinin ölümüyle derinden yaralanır. Onunla geçirdiği günleri yıllarca unutamaz. Fizan mutasarrıflığına yükselen Arif Hikmet Bey, 1896'da İstanbul'a gelir. Haşim'i de yanında getirir. Amacı oğluna düzenli bir öğrenim sağlamaktır. Türkçeyi öğrenmesi için onu önce Numune-i Terakki okuluna gönderir. Bir yıl sonra da Mekteb-i Sultani'ye (şimdiki Galatasaray Lisesi) yatılı verir. Ardından, Revendus kaymakamlığına atanır. Orada ikinci kez evlenir. Haşim okulda epey yalnızlık çeker. Kendini garip ve yabancı duyar. Zayıf ve çekingen olduğundan sporla ilgilenmez, oyunlara katılmaz. İlk yıllar edebiyattan çok matematiğe merak sorar. Sonraları Ahmet Bedii adlı biriyle tanışır. Bu, şiirle ilgilenen bir öğrencidir. Haşim'e Van Bever ve Paul Leautaud'nun Anthologie des poetes d'aujourd'hui'sini verir. Simgeci (symboliste) şiirlerden derlenmiş olan kitabı okuyunca, Haşim'de şiir hevesi başlar. Haşim 1899'da izzet Melih'le arkadaş olur.

---