Ahmet Haşim 1887'de (Rumi 1303, Hicri 1304) Bağdat'ta doğar. Soyu, oranın ileri gelen ailelerindendir. Babası Alusizadelerden Arif Hikmet Beydir, annesi Kahyazadelerden Sara Hanımdır. Her iki aileden de birtakım bilginler, devlet adamları çıkmıştır. Alusiler aslında Türk'müş. Moğol istilası üzerine bir ara Alus adasına göçmüşler. Alus adası Irak'ın kuzeyinde, Suriye yakınında bir yermiş. Alusi adı oradan kalmış. Aile sonradan Bağdat'a dönmüş. Ailenin büyüklerinden Mahmut Şahabeddin bir din bilgini imiş. Beş oğlu varmış: Abdullah, Hamit, Numan, Abdülbaki, Şakir. Abdullah Bahaeddin, Arif Hikmet'in dedesidir. Otuz ciltlik Ruh-ül Meani adlı yorumun yazarıdır, Basra kadısıdır. Haşim'in annesinin dedesi Emin Efendi de hem bir din bilgini, hem de Meclis-i Ayan üyesidir. Haşim doğduğunda babası Hulle'de kaymakamdır. Görevi dolayısıyla birçok yerleri dolaşır, onu da birlikte götürür. Bu yüzden Haşim düzenli bir ilkokul öğrenimi göremez. Ancak bir süre Afganlı halasıyla bir cami avlusundaki mahalle mektebine gidip gelir. Annesi duyarlıklı, hasta bir kadındır. Oğlunu çok sever, kucağından indirmez. Cılız ve sıska oğlu da ondan ayrılmaz. Evin bahçesinde sincaplarla, ayı yavrularıyla oynamaktan, bazen sokağa kaçarak çingenelerin çalıp söyleyişini seyretmekten hoşlanır. 1893 yılına doğru Sara Hanım ölür. Haşim altı yedi yaşında öksüz ve yalnız kalır. Babası katı bir adamdır. Oğluyla pek ilgilenmez. Bundan ötürü, Haşim, annesinin ölümüyle derinden yaralanır. 0nunla geçirdiği mutlu günleri bir türlü unutamaz. Fizan mutasarrıflığına yükselen Arif Hikmet Bey, 1896'da İstanbul'a gelir. Haşim'i de yanında getirir. Amacı, oğluna düzenli bir öğrenim sağlamaktır. Türkçeyi öğrenmesi için onu önce Numune-i Terakki okuluna gönderir. Bir yıl sonra da 484 kayıt numarasıyla Mekteb-i Sultani'ye (şimdiki Galatasaray Lisesi) yatılı verir. Ardından, Revendus kaymakamlığına atanır. Kızı Fatma'yı da birlikte götürür. Orada ikinci kez evlenir. Muvaffak adında bir oğlu olur. Haşim okulda yalnızlık çeker. Kendini garip ve yabancı duyar...

---