Bu defe "BİR ÇAĞ MASALI" ile çıktım karşına. Masallar diyarından en yoğun gerçekleri sana aktarabilmek çabasına düştüm.
Büyük kentlerin insanısın sen. Bilmezsin oraları, onları hiç bilemezsin. Ta yenibaşında birileri var, uzansan ellerin değecek belki. Ama uzanamazsin da. Öylesine uzaksın onlardan. Bu güçsüzlüğün senin.
Bugüne kadar çok şey öğrendin, pekçok şey bildiğini sandın. Bilmediğin yerlerin yaşantısını getirdim sana. Yükümde sen de varsın, Sen kendine yabancısın çünkü herşeyden önce!
Geri düşünceli bir kişi sanma beni. Sana düşmanlığım da yok. Çok defa aşırılığa kaçtımsa, bunu öfkeme ver. Bir derin uykudasın ki, sen: uyandırmak için olanca gücümie haykırmam gerekliydi.
En az onlar kadar seviyorum seni. Bir bütünsünüz gönlümde. Sözlerim kırıcı da olsa, ilgim bunu doğrular sanırım.
Seni suçluyorum, gerçek bu. Onların da yerilece< yönleri var, onlar de senin kadar suç dolu belki. Ama onlar iddiasız, onlar bilmezliğin suçsuzluğunda.
Bu insanın dramıdır aslında. Sen Zeyno'ya. sen Hasan'a ne kadar uzaksan, insanlık o derece adına uzaktır.
Uzat ellerini kardeşine, ozaman övgüler yazacağım sana. Ve gönlünü kırdımsa, şimdilik bağışla beni.
Bunu görev bildim. Saygılarımla..

---