Gönüllerde Atatürk... Dillerde Atatüı1k... Kalemlerin ucunda Atatürk. Herkes, her devirden daha çok, O'na ve eserine bağlılık iddiasında. Her siyaset akımı, her aydınlar topluluğu ondan ilham aldığını söylüyor... Hakikatte, büyük kurtarıcının Türk ulusu ve Türk ülkesi için düşündükleri ile bağdaşması imkânsız, çoğu zaman birbirine zıt görüşlerin Atatürkçülük adı altında savunulduğunu da görüyoruz. Aşırı sağdan, aşırı sola kadar, Atatürk'ten yana görünmeyen veya O'nun siperine sığınmayan kimse yok. Atatürk gibi, bir doktrin kurmağa çalışmaktan çok, bir vatan kurmağa çalışmış; düşüncelerini parça parça ve ancak tatbik sırası geldikçe açıklamış bir devlet adamının sözlerini ve yazılarını, onun gerçekliklerinden çok uzak bazı görüşleri savunmak için kullanmak daima mümkündür. Şüphesiz, Atatürkçülüğe bağlanan değişlik tefsir gayretleri, Atatürk'ün zaman geçtikçe daha kesin hatlarla beliren ve büyüklüğü daha iyi anlaşılan şahsiyetine ve eserine en küçük ölçüde gölge düşürmez. Atatürk'ü iyi tahlil ederek, O'nun hayatına ve hamlelerine hâkim olan temel görüş ve inanışları açıkça kavramağa çalışırsak, yanlış anlamalardan kolayca kurtulabiliriz. Atatürk'e gerçekten bağlı olanların ona karşı borçlarının başında, gerçek Atatürkçülüğü daha iyi kavramağa ve kavratmağa çalışmak gelir. 1956 yılında, Türk toplumu için zamanla gördüğüm bazı ters gidişler karşısında, "Hakikat ve Samimiyet İhtiyacı" başlığını taşıyan bir yazı yayınlamıştım. Bu yazıda, batı âlemi kör taassubun esiri iken hoşgörürlüğün ve hür düşüncenin hüküm sürdüğü Türk-İslam âleminin üstün seviyesini, tarihimizin şanlı sayfalarını hatırlatmış ve sonradan, 270 yıl matbaayı yurda sokmayan cehaletin elinde ne hallere düştüğümüzü belirterek şöyle demiştim: "Gerileyişimizin sebepleri üzerinde çok durulmuş…'

---