| Yazar | : | Refik Halid Karay |
| İsbn | : | 975-10-1051-9 |
| Dil | : | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | : | 184 |
| Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
| Yayınevi | : | İnkılap |
| Bahsi Geçen | : | Refik Halit Karay |
"Gurbette, yabancı diyarlarda kalmış gibiyim; yerime, evime, kaynağıma dönmek arzusunun bir açlık gibi içimi bayılttığını duyuyorum. Aynı İstanbul'un içinde İstanbul'u arayarak ve artık bulamayacağımı pek iyi anlayarak hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum.
Ben İstanbul'un, eski İstanbul'un, o şahsiyetli ve güzel İstanbul'un içyüzünü afacancasına tanıyan bir evladıydım; onu ben ne iyi anlardım... Sanki o da bana ayrıca, herkese yaptığından fazla yüreğini açardı.
İşte ben, bu pek iyi tanıdığım ve pek çok sevdiğim vücudu kaybettim. Ona yanıyorum, onun hasretini çekiyorum."
1888 yılında Beylerbeyi'nde doğan Refik Halid, 18. yüzyıl sonlarında bir kolu Mudurnu'dan İstanbul'a göçen Karakayış ailesindendir. "Galatasaray Sultanisi" ve "Mekteb-i Hukuk"da okuyan yazar, Meşrutiyet sıralarında gazeteciliğe başlamıştır. Kısa sürede üne kavuşmuş, "Fecri-Ati" edebiyat topluluğunun kurucularından olmuştur. "Kirpi" adıyla taşlamaları ve siyasal yazıları sonucu İttihat ve Terakki hükümetince Anadolu'nun çeşitli illerinde 5 yıl sürgüne gönderilmiş, ancak 1. Dünya Savaşı'nın son yılı İstanbul'a dönebilmiştir. Dönüşünde Robert Kolej'de öğretmenlik, Sabah gazetesi başyazarlığı, ilk kez Posta-Telgraf genel müdürlüğü yapan Refik Halid, bu ara tanınmış "Aydede" mizah dergisini de çıkarmıştır.
Bazı siyasal davranışları yüzünden memleketten ayrılmak zorunda kalan yazar, Haleb'e yerleşerek "Vahdet" gazetesini çıkarmış, Hatay'ın Türkiye'ye bağlanmasında yazıları ve çalışmaları ile katkıları olmuştur.
1938'de yurda dönen Refik Halid, çeşitli dergi ve gazetelerdeki günlük yazıları ve 20 kadar romanı ile yaşamını sürdürmüştür.
18.7.1965 tarihinde İstanbul'da ölen yazar, tekniği, dilinin güzelliği, taşlamalarının inceliği ve tasvirlerinin kuvveti ile ün yapmış, modern Türk edebiyatının temel taşlarından biri olmuştur.
