| Yazar | : | Refik Halit Karay |
| İsbn | : | 975102384x |
| Yayın Tarihi | : | 2005 |
| Dil | : | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | : | 188 |
| Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
| Yayınevi | : | İnkılâp Kitabevi |
Dışarıda yağmur, çamur, soğuk, zifos ve karanlık vardı; berbat bir kış akşamıydı. İçeride ise salonlar ılık, temiz, aydınlık ve neşeli idi; çay veriliyordu.
Ben de bu ikileme dahildim.
Fakat nedense mahzun bir günümdü... Nezaketle ev sahiplerini selamlamış, birkaç nazik cümle söylemiş ve usulcacık bir köşeye yollanıp orada, ayakta bir süslü masaya dayanıp hayale dalmıştım. Ah, hiç şüphe yok ki, şu salonda her şey ve herkes, ilk bakışta, pek hoş, pek cazibeli, pek kaygısız görünüyordu. Sanki hepimiz bütün işlerimizi yoluna koymuş, kazancımızı masrafımıza uydurmuş, kendimizin ve çocuklarımızın istikbalini temin etmiş, hayatımızı güvence altına almış, şimdi buraya havai sohbetler yapmaya, eğlenmeye gelmiştik. Ev sahipleri, dudaklarında mutlu tebessümler, ortada dolaşıyorlar; misafirler, gözleri neşeli, latifeler yapıyorlar, modadan bahsolunuyor, Avrupa'dan dem vuruluyor, yazın yapılacak eğlencelerle baharda çıkılacak seyahatlerin projelerinden konuşuluyor, kısacası refahlı, mutlu, talihli adamlar gibi bu zümre en latif hasbihallerle ne tatlı vakit geçiriyordu. Evet, şüphesiz ki, buraya İstanbul'un bahtiyarları toplanmış, en dertsiz ve en endişesiz insanları bu zarif salonda birbirleriyle buluşmuştu.
Ben tam muhakememi bu raddeye getirmiştim, birden, başımın üzerinde bir hırıltı koptu ve garip bir yaratık birbiri üstüne altı kere:
- Guguk! Guguk!
diye haykırdı. Baktım: Duvara eski usul, antika bir saat, bir guguklu saat asılmıştı...
Çeyrekte bir üstündeki ufacık kapı açılıyor ve acayip bir kuş salona, salondakilere doğru uzanarak yerine göre, bir, beş, on, on iki defa:
- Guguk!
diye bağırıyor, sonra yine odasına veya yuvasına çekiliyordu.
Belki bunda hayrete değer hiçbir yan yoktu. Fakat nedense, bana bu "Guguk!"lar, şu hülya, riya âleminde pek manalı göründü; sanki onu bir filozof azizlik olmak için asmıştı.
