1917 senesinden beri sınıfta ders vermek zevkinden mahrumum. Yirmi yıla dayanan bu uzun zaman içinde bu kitapla, kendimi sınıftan çıkmamış saymakta ve bununla teselli bulmaktayım. Kütle için ilk öğretim, muhtelif sosyal zümreler için teknik eğitim ne ise aydınlar için de pozitif bilimi genişliğine ve derinliğine kavrayış odur. Bunlarsız medeni bir topluluk var olamaz ve olmamıştır da. Pozitif bilim anlayışına genel kültürle matematik, fizik, kimya, tabiat bilimleriyle varılabilir. Liselerimizde bu bilgiler, ayrı derslerde ve ayrı öğretmen arkadaşlarımız tarafından okutulur. Hâlbuki ayrı dallar halinde görülen bu bilgiler, bir kökte birleşirler. İşte o birleştirmeyi yapacak toplu bilgi de felsefedir. Felsefe dersinin lise son sınıflarına konulması bu sebepledir. Ayrı ayrı bilgilerde kazanılmış olan doğru fikirlerin bu toplayıcı ders içinde bağdaşması, birbirlerini bulup tamamlaması, istenilmiştir. Felsefenin ana bölümlerinden biri olan mantık, genç dimağların zevk verici bir sporu sayılmalıdır. Mantık deyince, ilk bakışta eski bir bilgi dalının adı söyleniyor gibi gelebilir:' Fakat bu ders ve bu dersin kitabı, hakikatte bir Bilim felsefesidir. Daha doğrusu, Bilimler Felsefesi... Nitekim bu baskının kabına o adı da koydum. Her müspet bilgi bölümünün orada yapısını görmek, gereğini bulmak mümkün olduğu için ona hak olarak bir kısım düşünücüler, Frenkçe deyişiyle Philosophie scientifique ismini vermişlerdir. Bilimler felsefesi ve mantık, şüphesiz ki güçtür…

---