1909'dan bu yana suikasta uğrayan altmıştan fazla gazetecinin bir kısmı ben doğmadan çok önce öldürülmüştü. Bir kısmıyla hiç tanışmadım, Abdi İpekçi, Uğur Mumcu, Ahmet Taner Kışlalı gibi yazarlar ise yakın dostumdu. Turan Dursun, Ümit Kaftancıoğlu, çetin Emeç gibi bazı gazeteci-yazarlarla da birçok kez birlikte olmuş ve kendilerine hep saygı duymuşumdur. Yabancı ülkelerde de, özellikle Fransa'da, Şili' de, Kara Afrika'da ve İran'da sevdiğim birçok şair, yazar, gazeteci aydınlar öldürüldü. Bunların içinde yakından tanıdığım Burkinalı Zongo ve İranlı Perviz Nika vardı. Uluslararası Af Örgütü, Sınırsız Gazeteciler Örgütü, insan hakları dernekleri her yıl dünyada düşünceleri ve yazıları yüzünden öldürülen yüzlerce politikacının, yazarın ve gazetecinin adlarını yayınlıyorlar. Bütün dünyada sistem hep aynı. "iktidardaki güçler kendilerine karşı gelenleri türlü yollarla susturmaya ya da yok etmeye çalışıyor. Bu tür cinayetleri bazen de yabancı devletlerin gizli örgütleri düzenliyor. Tetikçiler kimi zaman tutuklanıyor ama onları kullanan gizli örgütler, komitacılar, çete, uluslararası profesyonel teröristler adaletin pençesinden kurtulmayı başarıyorlar. Hele hele globalleşme çağında çokuluslu bir sindirme, yıldırma ve terör mekanizmasıyla baş etmek hiç de kolay değil. Onlara çoğu zaman devletler bile söz geçiremiyor. Özgürlük kurbanları yalnız gazeteciler mi? Hayır, özgür düşünceyi, insan haklarını ve barışı savunanlar, ulusal çıkarları koruyanlar. Kimler yok ki onların arasında? Mithat Paşa, Talat Paşa, Cemal Paşa, Enver Paşa, Mustafa Suphi, Meksikalı Zapata, Jean Jaures, Troçki, Gandi, Avusturyalı Dollfuss, Gabriel Peri, Macar Imre Nagy, Faslı Ben Barka, Kennedy, Şilili AlIende, Kongolu Lumumba, Olof Palme, Suriyeli Hüsnü Zaim, Togolu Olympio, Burkinalı Sankara, Bangladeşli Mucibülrahman ve daha niceleri. Ya Güneydoğu' da sayıları her ay korkunç rakamlara ulaşan terör kurbanları? Taif'te Ölüm'de Mithat Paşa'yı, Başın Öne Eğilmesin'de Sabahattin Ali'yi ele aldım. Hasan Fehmi'yi, Ahmet Samim'i, Zeki Bey'i, Silahçı Tahsin'i, İştirakçi Hilmi'yi de yazmasaydım Türkiye' de aydın kıyımının geçmişine ışık tutmamış olacaktım. Vurulup yere düşmüş kanlar içinde bir beden... Ormanda parçalanmış olarak bulunmuş bir ceset... Kaçırılan bir cenaze... Bir örtünün dışında kalmış bir çift altı delik kundura... Cankurtaranların acı haykırışları, hıçkıran insanlar, tabutlara sarılan kadınlar, çocuklar, yaşlılar... Sonu gelmeyen kanlı terör olayları...

---