| Yazar | : | Turgay Fişekçi |
| İsbn | : | 975366124x |
| Yayın Tarihi | : | Aralık, 1997 |
| Dil | : | Türkçe |
| Sayfa Sayısı | : | 99 |
| Ölçü | : | 13,5 x 19,5 cm |
| Yayınevi | : | Kavram Yayınları |
| Bahsi Geçen | : | Nazım Hikmet Ran |
Nazım Hikmet Kültür ve Sanat Vakfı'nın sergi salonunu geziyorum. Şairin çocukluğundan kızkardeşi Samiye'nin sakladığı eşyaları: Zıbınlıkları, mama kaşığı, saçlarından kesilmiş bir bukle, küçücükken giydiği kimi giysiler... Başka herhangi bir insana ait olduklarında hiçbir anlamı olmayacak bu eşyaların büyük şaire ait olması nasıl da bütün anlamını değiştiriveriyor.
İnsan kişiliğinin önemli bir bölümünün yaşamın ilk birkaç yılında belirdiği biliniyor. Yani nasıl koşullar altında, kimlerin çevresinde dünyaya geldiği kişioğlunun sonraki gelişimlerinin temel altyapısını oluşturuyor.
Nazım Hikmet, pek çok yönden talihli bir çocuk. Hem anne, hem de babası aydın insanlar. Babası Hikmet Bey, güzel sanatlara ilgi duyan, iyi eğitim görmüş bir yüksek memur; annesi Celile Hanım ressam; babasının babası Mehmet Nazım Paşa, Mevlevi tarikatına bağlı, özgürlükçü düşüncede şair ve çevirmen. Geniş aile çevresinde pek çok aydın insan var. Bu geniş ailenin kan bağları da Polonya'dan Anadolu'ya, İstanbul'a dek geniş bir coğrafyaya yayılıyor.
Nazım Hikmet, 20 Kasım 1901'de Selanik'te doğduğunda (ailesi kırk gün için bir yaş büyük görünmesin diye 15 Ocak 1902 tarihini kabul etmiş, kendisi de bunu benimsemiştir) babası bu kentte memur olarak bulunuyordu. Aynı tarihte dedesi Nazım Paşa ise Diyarbakır valisiydi. Kısa süre sonra dede Halep valiliğine atandı, baba da memuriyetten istifa edince aile Halep'te buluştu. Evde sürekli Mevlana'dan yüksek sesle şiirler okuyan Nazım Paşa, torunu Nazım'ın da şair olmasını istiyordu.
Kardeşi Samiye'nin doğduğu yıl (1907) dedesi yeniden Diyarbakır' a atandı. Hikmet Bey, babasından ayrılıp İstanbul'a dönmeye karar verdi. Önce Bahariye'de, Hikmet Bey'in Meşrutiyet'le birlikte yeniden memurluğa dönmesiyle de Göztepe' de oturdular. Nazım buradaki Taşmektep'te ilk öğrenimine başladı. Dede Nazım Paşa emekli olup İstanbul'a dönünce yine torunuyla ilgilenmeye başladı…
