"BİR YAŞIMA daha girdim." derler ya, ben ahır ömrümde bin yaşıma daha girdim diyebilirim! Bakın hikâye şöyle: Devlet Tiyatrolarının Prof. İrfan Şahinbaş, Prof. Metin And, Ahmet Muhip Dranas, Cüneyt Gökçer'den kurulu "edebi heyet"den geçen "Sahte Kahramanlar" adlı piyesim Devlet Tiyatrosunun· programına kabul ediliyor. Yönetmenliği Nihat Akçan'a veriliyor. Müziğini Nüvit Kodallı yapıyor. Rakslarını Sait Sökmen düzenliyor. Roller dağıtılıyor, günlerce provalar yapılıyor, dekorlar, kostümler hazırlanıyor, el ve duvar ilanları bastırılıyor, basına haberler veriliyor, davetiyeler dağıtılıyor ve tam oynanacağı gün, sıkı durun dostlarım, Kültür Bakanlığı tarafından yasaklanıyor ve programdan çıkarılıyor. Nedeni de piyesin "müstehcen" edebe aykırı olmasıymış. Demek, bu yaştan sonra "müstehcen yazar" damgasını yemek de alın yazımda varmış. Ama siz söyleyin dostlarım, piyesimde toplum gerçeği olan fahişeleri imam hatip okulu mezunları gibi konuşturamazdım ya!.. Bu kültür dışı emir karşısında, eş dost eksik olmasınlar, mektuplarıyla, telefonlarıyla, gazetelerdeki yazılarıyla bir piyese karşı oynanan bu dünya tiyatro tarihinde görülmemiş oyundan dolayı beni avutmaya çalıştılar. Bunlardan bazı örnekler vereyim: Evvela, iki eski Kültür Bakanından aldığım mektuplardan: Talat Sait Halman şöyle diyor: "Piyesinizin Kültür Bakanlığı tarafından yasaklanmasına üzüldüm, öfkelendim. Ne menfur bir zihniyet var bu adamlarda... "Sahte Kahramanlar", kimbilir, nasıl gocundurdu güdük kafalarını... Bu kararları verenlerin çoğu, öyle kahpe ki, kahramanlığın sahtesi bile onların semtine uğramamıştır... "

---