Onu ilk kez 'Bir Ankara Ailesinin Öyküsü' kitabıyla tanımıştım.
Usta bir gazetecinin lezzetli kaleminden yazılan AnkaralI bir ailenin hikâyesini merakla okuyup bitirdiğimde onu daha yakından tanımam gerektiğini düşünmüştüm.
Çünkü aktif gazetecilik günlerine yetişememiştim.
Efsane Vatan günlerine, Cumhuriyet yıllarına...
Ama fırsat olmadı bir türlü tamşmak...
Sonra bir Televizyon programında rastladım ona.
Kaleminden daha da lezzetli bir sohbeti vardı. Gece yarısını aşan programı sonuna kadar izlediğimde artık hem onu tanımak hem de yeni kitabını bir an önce okumak için sabırsızlanmaya başlamıştım.
Ankara'da oturuyordum...
Haftasında İstanbul'a geldim ve doğru Cağaloğlu'nun ünlü Ankara Caddesi'ndeki Pergamon Yayınları'mn yolunu tuttum.
-    Orhan Karaveli'ye nasıl ulaşabilirim?
-    Yeni kitabını yazıyor, şu sıra sizinle görüşemez.
Biraz kibirli cevap olsa da üsteledim.
-    Neden görüşemez?
-    Çünkü kitaplarını İstanbul dışında bir otelde yazıyor?
Üff... Ne karizmatik, ne şahane bir yazarlık haliydi o...
İstanbul'un karmaşasından uzaklaşıp bir sahil kasabasında otele yerleşmek ve kitabını yazmak.
Yazarın cenneti bu olsa gerek!
Hayranlığım giderek artıyordu.
Çaresiz kitapçı raflarında yeni kitabını beklemeye koyuldum.
Ve sürprizz..!
"Sakallı Celal!" çıktı geldi.
Yakın tarihimizin tozlu raflarına saklanmış muhteşem bir filozofu "Sakallı Celal"i Orhan Karaveli'nin kaleminden okumanın keyfine vardım.
"Meşrutiyet denedik olmadı Cumhuriyet denedik olmadı biraz ciddiyet yahu" diyerek tarihimizi kısa özet geçen bu büyük filozofu...
Sonra sırasıyla Nazım Hikmet, Tevfik Fikret geldi.
Benim gibi tüm Türkiye de duayen bir gazeteciden sonra, harika bir yazar kazanmıştı...

---