Radyo Yılları' başlığı her ne kadar Ankara Radyosu'nda, spiker olarak geçirdiğim dört yıl hakkında ise de, kitap yaşamımın hemen yarısını özetleyen bir denemedir. Geniş anlamda anılardan, unutamadığım bazı olay ve edindiğim arkadaş ve dostlardan söz eder. Umudum, sıkılmadan okunması. Sorun yazıp yazmamakta. Türkiye'miz, okuyanı, yazanı ve konuşanı, gördüklerini, duyduklarını başkalarıyla paylaşanı pek bol olmayan bir ülkedir. Televizyonun dayanılmayan cazibesi karşısında son yıllarda durum değişmiş olabilir. İki büyük Üniversite'nin egemen olduğu yıllarda 'yazan' hocalarımız çok azdı. Bu belki, ülkenin o zamanki durumundan, meslekten yetişmiş öğretmen eksikliğinden doğmaktaydı. 1946' da kabul edilen Üniversiteler Kanunu bu konuda bazı zorunluluklar getirince tezler, ders kitapları, incelemeler artmaya başlamıştır. Mesleki gereksinimler dışında ise kitap okuma âdetinin hala tam anlamında yerleşmiş olduğu söylenemez. Amerika'da 'Yayınla, yoksa yaylan' anlamına gelen bir söz vardır: Üniversitelerde yayında bulunmayan kürsü sahibi olamaz. Konuşmaya gelince... Dediğim gibi televizyonun dilleri açan çekiciliği son yıllarda bu konuda etkili oluyor. Mikrofonu kapanı durdurmak güçleşiyor. Eskiden böyle değildi. Özellikle tek partinin hâkim olduğu yıllarda herhangi bir mevki e gelenler, kendilerini o mevkie atayanın tepkisinden korkarak yoğurdu üfleyerek yerler, kişisel düşüncelerini açıklamaktan çekinirlerdi. O kadar ki bir muhalefetin eksikliğinden rahatsız olan tek parti iktidarı suni muhalifler yaratmaya, bu konuda küçük bir grup geliştirmeye çalışmış, ama yine insanları konuşturamamıştır. 1930'da Serbest Fırka deneyiminin Mustafa Kemal'in girişimi ve zoru ile gerçekleştiğini biliyoruz,

---