Yaşar'la olan dostluğumuz 50 küsur yılı geçmiştir. Onunla öyle değişik mekânlarda, öyle değişik insanlarla beraber olmuşuzdur ki tümünü hatırlamakta zorlanıyorum. Ama bunlardan birkaçı yaşamım süresince belleğimde her dem taze kalacak. İşte hemen aklıma geliveren bir anı: İsveç'in Uppsala Üniversitesi bir gününü Yaşar Kemal'e ayırmış. Program yüklü... Başlarında rektör, dizi dizi kelli felli profesörler Yaşar'ın etrafında pervane oluyor! Seminer, konferans, öğle yemeği, akşam da kabul merasimi birbirini izliyor. Üniversitenin koca amfisi tıklım tıklım dolu, genç öğrenciler yazarımızı kuşatma altına almış, ona sorular yöneltiyorlar. Sahneye çıkan ünlü bir pop yıldızına gösterilenden farksız bir ilgi görüyor yazar. Salondakilere edebiyat üzerine bir konuşma yapan Yaşar'ı uzun uzun, coşku ile alkışlıyorlar. Bir an dalmışım, farkında olmadan uzaklara bizim topraklara gidiveriyorum... Bir süre Savrun Çayı'nı izledikten sonra, sağa dönünce karşımıza Hemite Köyü çıkıyor. Yanımda Yaşar Kemal var. Etraf ana baba günü, bağıran çağıran yaşlı genç erkekler, "lü lü" çeken kadınlardan oluşan mahşeri bir kalabalık bizi karşılıyor. Bu şenlik nedensiz değil elbette. Yaşar Kemal doğduğu köyüne dönüyor! Arabadan inince milli coşkumuzun şaşmaz simgesi olan silahlar patlıyor, salınan güvercinler göğün mavisinde beyaz lekelere dönüşüyor: Yaşar her zamanki sakin, güleç haliyle el sıkıyor, el sallıyor, kalabalığın içindeki yüzlerce kişiyi kendi isimleriyle çağırıyor. Çukurova'nın tam ortasındayız şimdi!.. Yaşar Kemal Çukurova'sını her zaman içinde taşıdı, yaşadığı yer İstanbul, Paris veya Stockholm da olsa Çukurova'nın sarı sıcağını, kar beyazı pamuk tarlalarını, ağasını, ırgatını, Anavarza Kalesi'ni, kuşunu kurdunu, böceğini çiçeğini yazmayı sürdürdü. Kendi geçmişini, geldiği yeri hiç unutmadı ve yıllarca kuşaktan kuşağa insan kitlelerini etkileyip büyülemeyi başardı. Batı dünyası, eskilerin deyişiyle "nevi şahsına münhasır" bu yazara büyük ilgi gösterdi ve kitapları kırk küsur yabancı dile çevrildi. Örneğin, yaşadığım İsveç'te toplumun her sınıfından Yaşar Kemal okuyucusu bulunur. Marketin kasasında oturan kadın, kasanın önünde oluşan kuyruğa aldırmadan, bana Yaşar Kemal' den haber olup olmadığını sorar;

---