Gide gide bazı rakamlar geliyor önüme, gençliğe güvenimi kaybettiğim günlerde. Yıl 1936. Yaşar Nabi, Orhan Veli ve arkadaşlarına Varlık'ta bir tam sayfa vermeye başlıyor ve sıkı tartışmalar, gündem olmalar, 1940'ta da kitap: Garip... 1936'da Orhan'la Oktay 22, Melih 21'indedir. Haliyle; 1940'a gelindiğinde Orhan'la Oktay 26, Melih 25. Fazıl Hüsnü Dağlarca unutulmaz "Üfleme bana anneciğim üşüyorum/ Dua edip edip geceleri/ Hastayım ama ne kadar güzel/ Gidiyor yüzer gibi, vücudumun bir yeri" diye başlayan AĞIR HASTA şiirini yazdığında 21'inde, kült betiği ÇOCUK VE ALLAH betik olarak yayımlandığında 26'sındadır. Cahit Sıtkı "Her mihnet kabulüm, yeter ki Gün eksilmesin penceremden" diye bitirdiği meşhur GÜN EKSİLMESİN PENCEREMDEN'i 26'sında yazmış, Necip Fazıl KALDIRIMLAR'1 22'sinde. Nazım, Salkımsöğüt'ü 27'sinde, Orhan Murat Arıburnu adıyla beraber anılan Mahkûmlar, Şifre şiirlerini 20'sinde, Attila İlhan CHP şiir yarışmasında Cahit Sıtkı ile Fazıl Hüsnü arasında ikinci seçildiği günlerde 21'indedir. Şemsettin Sami ilk Türk romanı sayılan Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat'ı 22'sinde Mehmet Rauf ilk psikolojik romanımız olan Eylül'ü 26'sında Hüseyin Rahmi Şık'ı 24'ünde yazmıştır. Turgut Uyar yıllarca ezberlerden düşmeyen Arz-ı Hal'i 22'sinde yazmış, Türkiyem'i 25'inde çıkarmıştır. Türkiyem'in başındaki Nurullah Ataç'ın "Ne olursa olsun, onun için atıyorum zarımı" dediği ÖNSÖZÜ düşünelim. Bugün hangi eleştirmen taşrada (Örneğin Samsun'un Terme ilçesinde) yaşayan, henüz bir betik çıkarmış bir şair hakkında bu kadar bilgi ve ilgi yüklüdür ve onun ikinci betiğine önsöz yazıp zarını atacak kadar cesaretlidir ve o zar Turgut Uyar gibi düşeş gelmiştir. Hem de bütün bunları şiirden anlayanlarımıza inat 'şiirden anlamaz Nurullah Ataç' yapıyor. Sonra Edip Cansever her gittiği yerde yüzleşmekten yorulduğu MASA DA MASAYMIŞ HA'yı 26'sında YERÇEKİMLİ KARANFİL'i 29'unda bitirir. Cemal Süreya'nın 27'sinde betikleştirdiği Üvercinka'daki şiirlerin hemen hepsi 22-23-24-25 yaşlarında yazdığı şiirlerden oluşur. Ece Ayhan Bir Elişi Tanrısı İçin Ağıt'ı 25'inde yakmıştır. Ve Şeyh Galip Hüsn-ü Aşk'ı 26'sında yazmıştı. En son örnek belki İskender'dir.

---