AĞA - Nerdesin ulan? DURSUN - (Korkak) kusura kalma ağa... Şeyettim de... Hani bostanda... AĞA - Bırak bostanı. DURSUN - (saf) Etme ağa... varımız yoğumuz bi bostan... AĞA - Ulan ben sana ne dedim? DURSUN - (Birden sevinerek) ya dedin... Çifteni al gel, deyince ben çaktım zaten... Dedim ki kekliğe çıkacağık... (Birden) Var mısın Çataltepe'ye ağa? Şincik her çalının altı kaynar. (Yılanoğlu'nu sürerek) Amanın sen bu urbalarla mı çıkacan, Çiften de yoh. AĞA - Sende var ya... DURSUN - Var... Var... Benim gafa işte. Ağa kısmını bayırda, dağda koşturmak yakışır mı bize? Sen heç tatlı canını üzme... Kös gel bi ağaça... Keyfine bak. Ben şöyle bi dolanayım... Çataltepe'de keklik komam valla... Sana bi haftalık ırakı mezesi çıkarmazsam adam değelim. Aha, bu çantayı da silme keklik doldurur hem... Gör ağa... Gör bostancı Dursun'u… AĞA - (Emreder) Geç bakalım şu tümseğin ardına. DURSUN - (Hemen denileni yapar ) AĞA - (Yolun sağ tarafına gider. Döner ve ağır ağır tümseğe yaklaşırken) Nişan al bana... DURSUN - (Hayretle) Sana mı Ağa? Allah etme… AĞA - Ateş et demedik. lştahını sonraya sakla. DURSUN - Beni deniyon mı ağa? AĞA - Tatbikat ulan, plan... DURSUN - ilaha... Buradan oradaki adamı vurmak ne ki? Allahın günü bostanda, beş on karga haklarım. AĞA – (Yolun sağına bakar. Sonra Dursun'un yanına gelerek) Çık. (Tümseğin yanına çömelir. Tabakasını çıkarır. Yanlarına vurarak açar. Dursun'a) Çök bakalım. DURSUN – (Çekine çekine Yılanoğlu'nun yanma oturur. Çifteyi kucağına uzatır. Korkak gözlerle yan yan bakarak ağadan işaret bekler) AĞA – (Sigara sararak ve kat'i) Oraya yatacağın… Tümseğin ardına...

---